Μια γειτονιά που κυριαρχούσαν άνθρωποι από όλες τις κοινωνικές τάξεις (Δημ. Υπάλληλοι, εργάτες, ψαράδες, έμποροι). Μια γειτονιά με χαρακτηριστικό (όπως ονομάζετε εξ άλλου) τον Ναό του Αγίου Ανδρέα.
Γραφικότατος στην άκρη της θάλασσας (τότε που τα κύματα έγλειφαν την είσοδό του, πριν δηλαδή επεκταθεί το χερσαίο τμήμα) όπου πολλές φορές τα κύματα εμπόδιζαν ακόμη και την είσοδο των πιστών στο εσωτερικό του.
Περιστοιχισμένος από πανέμορφα οικοδομήματα συνέθεταν μια απείρου κάλους ομορφιά. Οικογένειες με πλούσια διαδρομή στην κοινωνία του Αστακού (Κουτσικος, Κορακακης, Τσομπος, Σταυροπουλος, Κριθυμος, Πατσουρακης, Καραγιωργος,Γιαβρης , Παπαριζος αλλα με πρωτοκαθεδρία την ΜΕΛΠΩ). Και ποιος δεν την θυμάται την μαμή που ξεγεννούσε τις Αστακιώτισες.
Παράλληλα δε στην συγκεκριμένη γειτονιά ξεχωριστή θέση κατείχε το οίκημα της Εκκλησίας, το Οικοτροφείο όπου φιλοξενούνταν παιδιά με δύσκολη οικονομική επιφάνεια. Συνέχεια δε του Αγίου Ανδρέα υπήρχαν τα Βαρκά (δεν ηταν συνοικία αλλά η συνέχεια της γειτονιάς, με ξεχωριστό όνομα λόγω της θάλασσας). Και εκεί διέκρινες σπίτια επιβλητικά χτισμένα στο χείλος (σχεδόν) της θάλασσας (Μπονη, Κιτσικωστα, Μαργωνη, Χατζηγιακουμη, κλπ.)
Πολλά θα μπορούσαν να γραφτούν για την υπέροχη αυτή γειτονιά, πολλές αναμνήσεις μπορούν να επανέλθουν και στους εναπομείναντες κατοίκους αλλά και σε αυτούς που έχουν ξενιτευθεί. Κάπου εδώ πρέπει να αφήσω την φαντασία όλων αυτών να τα φέρει ξανά στην θύμησή τους.
Φωτορεπορτάζ: Χρήστος Μπόνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Όλα τα σχόλια θα εμφανίζονται μετά την έγκρισή τους από τους διαχειριστές του Astakos-News. Υβριστικά σχόλια ή σχόλια που δεν έχουν σχέση με το παραπάνω άρθρο, δεν θα δημοσιεύονται. Τα σχόλια και τα κείμενα των αναγνωστών εκφράζουν τους ίδιους και δεν υιοθετούνται κατ' ανάγκη από την παρούσα ιστοσελίδα.