Αναλαμβάνω την ευθύνη ως επιστήμονας , που με εμπιστεύεται πάνω από το 98% των κατοίκων του Αστακού, οι οποίοι με έχουν οικογενειακό τους γιατρό, αφού γνωρίζω πολύ καλά,πως και η σημερινή Δημοτική Αρχή πράττει τα δέοντα, για να έχουμε αρίστης ποιότητας ασφαλές για πόση νερό, να συστήσω μετά λόγου γνώσεως!!!!!
Μπορείτε όχι απλά να το πίνετε εσείς, αλλά και να το δίνεται στα παιδιά σας, χωρίς κανέναν κίνδυνο!!!!
Κάθε άποψη η οποία κατατίθεται σε δημόσιο διάλογο , ανεξάρτητα από τα κίνητρα του γράφοντος είναι σεβαστή , αρκεί τα αναφερόμενα να είναι αληθή και εάν υπεισέρχονται στοιχεία , τα οποία βασίζονται σε επιστημονική γνώση , τότε η γνώση δεν αρκεί να είναι προσωπική ή όπως ήταν κάποτε κομπογιαννίτικη, αλλά να στηρίζεται στην αποδεικτική επιστήμη!!!!
Έτσι λοιπόν σήμερα Επιστημονική Ιατρική Γνώση θεωρείται αποδεκτή , όταν δεν βασίζεται σε μια απλή παρατήρηση ή πληροφορία , αλλά όταν είναι δημοσιευμένη σε έγκριτα διεθνή ιατρικά περιοδικά (The Lancet,New England of Medicine και μερικά ακόμη) ή προέρχεται από κατευθυντήριες οδηγίες Εγχώριων ή Ευρωπαϊκών ή Αμερικανικών Επιστημονικών Εταιριών, των οποίων τις οδηγίες όποιος γιατρός δεν εφαρμόσει και κάνει του κεφαλιού του και προκύψει βλάβη της υγείας ή περισσότερο θάνατος του ασθενούς, υφίσταται τεράστιες ποινικές, πειθαρχικές και αστικές κυρώσεις!!!
Στο ερώτημα αν ΘΑ ΜΕΝΑΤΕ ΣΕ ΕΝΑΝ ΤΟΠΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΟΣΙΜΟ ΝΕΡΟ;
Απαντώ :
Εγώ ζω στον Αστακό μόνιμα από το 1980 και το νερό που πίνουμε μετά το 1989 , που ήλθε το νερό από τον Άγιο Δημήτριο είναι κατάλληλο, με την προϋπόθεση ότι η εκάστοτε Δημοτική Αρχή λαμβάνει τα μέτρα που ορίζει ο πολιτεία και η αποδεικτική επιστήμη και είναι σίγουρο πως η σημερινή Δημοτική Αρχή δεν μπορεί να κατηγορηθεί , ότι δεν λαμβάνει τα δέοντα μέτρα για να έχουμε κατάλληλο πόσιμο νερό!!!!!!
Όμως έχει τεράστιες ευθύνες γιατί ξεμέναμε για πολλές ημέρες από αυτό το πολύτιμο νερό του Αγίου Δημητρίου και υπήρχε δικαιολογημένη αγανάκτηση των κατοίκων.
Στην θητεία μου ως Δήμαρχου Αστακού δεν υπήρξε ούτε μία ημέρα, που να έμεινε ο Αστακός χωρίς νερό και εάν είμαι εγώ Δήμαρχος στο μέλλον γνωρίζουν πολύ καλά οι πολίτες του Αστακού, πως δεν θα ξεμείνουν από νερό ούτε μία ημέρα!!!!
Δεν χρειαζόταν να μας πει ό όποιος Δημοσιογράφος ή η Διεύθυνση Υγείας Αιτωλ/νιας, όπως αναφέρεται επί λέξει ότι :
Χρειάζεται όμως να διαχωρίσουμε τον εισπνεόμενο από τον καταπινώμενο αμίαντο. Για τον τελευταίο, οι επιστημονικές μελέτες, έχουν δείξει ότι δεν αποτελεί κίνδυνο για τη δημόσια υγεία. Όταν όμως ο αμίαντος κόβεται και άρα εισπνέεται από τον άνθρωπο, ενδέχεται να προκαλέσει καρκινογενέσεις.
Για τη Διεύθυνση Δημόσιας Υγείας και Κοινωνικής Μέριμνας της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, ο αμίαντος δεν αποτελεί απειλή για τη δημόσια υγεία, δεδομένου ότι δεν έχει αποδειχθεί συσχέτιση νοσημάτων που οφείλονται στον αμίαντο μέσω του νερού. Η Διεύθυνση επισημαίνει ότι πρέπει να αποφεύγεται η χρήση αμιαντοσωλήνων στην ύδρευση λόγω της τεχνικής αδυναμίας άμεσης και ταχείας αποκατάστασης των σωληνώσεων και των κινδύνων για τους εργαζόμενους τεχνικούς, από τη θραύση και κοπή των σωλήνων.
Όποιος έχει στοιχειώδη δείκτη νοημοσύνης ,θα πρέπει να γνωρίζει, επειδή το εργοστάσιο αμιάντου στην Χώρα μας έχει κλείσει , όταν χρειαστεί να γίνει (αν χρειαστεί γιατί ο σωλήνας από μόνος του δεν σπάει ποτέ) αντικατάσταση τμήματος, τότε ο σωλήνας αντικαθίσταται ολόκληρος με πολυαιθυλενίου ή μεταλλικό και σε κάθε περίπτωση αυτό δεν είναι πρόβλημα Δημόσιας Υγείας, αλλά έκθεση του τεχνίτη σε επαγγελματικό κίνδυνο , που αν φορέσει κατάλληλη μάσκα, αυτός ο κίνδυνος μηδενίζεται!!!!!
Εδώ θέλω να τονίσω, ότι η πρόκληση καρκίνου του πνεύμονα σε κάποιους από τους εργαζόμενους σε ορυχεία αμιάντου (αφού και σήμερα γίνεται εξόρυξη 2.000.000 τόνων το χρόνο παγκοσμίως), δεν προκαλείται μετά από εισπνοή αμιάντου για λίγα λεπτά της ώρας , αλλά μετά από έκθεση 15 έως 20 ετών και έχει μια σχέση γραμμική με τον χρόνο έκθεσης, ελπίζω κάποιοι να έχουν στοιχειώδη γνώση μαθηματικών, για να κατανοήσουν τι σημαίνει γραμμική σχέση (όπως θα δείτε σε επιστημονικές ανακοινώσεις που παραθέτω) !!!!
Όλα τα άλλα είναι μπούρδες και λαϊκισμός, που πανικοβάλουν ανερυθρίαστα τους κατοίκους και δυσφημούν τον τόπο μας .
Ντροπή λοιπόν!!!!
Γνωρίζουν ότι αυτοί που θέλουν να καταθέσουν την άποψή τους στον Δημόσιο διάλογο , ότι οι γονείς τους και οι γιαγιάδες τους , που έφθασαν σε βαθειά γεράματα , πριν ο κύριος Λυμπεράτος φέρει εκείνο το λίγο νερό από την γεώτρηση του Καραϊσκάκη, που το καλοκαίρι δεν επαρκούσε για πάνω από 20 λεπτά της ώρας, έπιναν νερό από την Γράβα και τον Πλάτανο , που τα δίκτυα ήταν από αμιαντοσωλήλες και δεν γνωρίζει κανένας εν ζωή, πότε ακριβώς κατασκευάστηκαν!!!
Α τότε δεν μας ενοχλούσε τίποτα , ενώ όταν ήλθε επί Στάικου το νερό από τον Άγιο Δημήτριο έλεγαν εν χορώ , μην πίνετε νερό από αυτό, γιατί οι αμιαντοσωλήνες είναι καρκινογόνοι και εγώ γκάριζα, ότι το νερό είναι κατάλληλο και ότι ο αμίαντος προκαλεί καρκίνο λέγοντας επί λέξει :
Όσο για τον αμίαντο το έχω πει πολλές φορές, ότι στον ανθρώπινο οργανισμό δημιουργεί πρόβλημα μόνο από την εισπνοή της σκόνης του, η οποία στο μικροσκόπιο έχει την μορφή ινών, οι οποίες εισπνεόμενες επικάθονται στις κυψελίδες υπό μορφήν θυσάνων, δημιουργώντας την πνευμονική νόσο αμιάντωση . Ένα ποσοστό των ασθενών με αμιάντωση έχουν κίνδυνο να αναπτύξουν καρκίνο πνεύμονα μετά από έκθεση σε αυτόν πάνω από 15-30 χρόνια και όχι για κάποια λεπτά της ώρας .
Ο αμίαντος από την πόση νερού δεν δημιουργεί κανένα απολύτως πρόβλημα. Γι’ αυτό το σκοπό έχουν γίνει πάμπολλες επιστημονικές έρευνες και καμία δεν έδειξε βλάβη ή επίπτωση στον ανθρώπινο οργανισμό!!!!!
Όσο για την εικόνα με το θολό νερό μετά από κάποια βλάβη , μπορεί αισθητικά να είναι απωθητικό, αλλά με την αραίωση που γίνεται στην δεξαμενή των 2.000 κυβικών μέτρων δεν εγκυμονεί κανένα κίνδυνο αυτή η λίγη ποσότητα χώματος και απλά περιμένουμε μετά από λίγη ώρα, να γίνει διαυγές . Όλα τα άλλα είναι λαϊκισμός με στόχο την αυτοπροβολή!!!!
Όσο για τα δείγματα της Διεύθυνσης Υγείας, ασφαλώς δεν τα εμπιστεύομαι, γιατί πολλές φορές δεν τηρούνται από κάποιους Δημόσιους Υπαλλήλους οι κανόνες υδροληψίας και μεταφοράς του δείγματος και οι συνθήκες συντήρησης των αποστειρωμένων φιαλιδίων και έχω συγκεκριμένο παράδειγμα, όταν η Διεύθυνση Υγείας έκανε δειγματοληψία από βρύση στο σχολείο Βασιλόπουλου και έβγαλε το νερό εντελώς ακατάλληλο με 80 κολοβακτηρίδια/ 100ml και το πιστοποιημένο εργαστήριο μας το έβγαλε αρίστης ποιότητας με μηδέν κολοβακτηρίδια / 100ml και σε επανέλεγχο της Διεύθυνσης Υγείας έδειξε ότι το νερό στο Βασιλόπουλο ήταν Αρίστης ποιότητας , όπου το δίκτυο είχε αντικατασταθεί στην θητεία του κυρίου Σαμαρά με σωλήνες πολυαιθυλενίου και το νερό προέρχεται από γεώτρηση, από την οποία είχαν παρθεί δείγματα άπειρες φορές. Με αποτέλεσμα να πάω στο σχολείο και παρουσία των δασκάλων να ενημερώσω τους γονείς, ότι τα παιδιά τους μπορούν να συνεχίσουν να πίνουν νερό άφοβα, οι οποίοι με εμπιστεύτηκαν και αγνόησαν εκείνους, οι οποίοι με ισχυρή δόση λαϊκισμού μέσα από κάποιες εφημερίδες είχαν σπείρει τον πανικό!!!!
Ερωτώ λοιπόν;
Είναι σήμερα ακατάλληλο το νερό του Βασιλόπουλου;
Ντροπή και στην Διεύθυνση Υγείας που με περισσή ανευθυνότητα και μαζί με κάτι παπαγαλάκια , τα οποία υπάρχουν διαχρονικά και προκειμένου να επιδεχτούν, γιατί ουσιαστικά είναι ανύπαρκτοι σπέρνουν τον πανικό!!!!
Αλήθεια μπορεί να μας πει η Διεύθυνση Υγείας , αν από το 1989 και μετά ξέσπασε καμία επιδημία μικροβιακής αιτιολογίας και όχι για τις ιογενείς γαστρεντερίτιδες οι οποίες μεταδίδονται με την αναπνοή;
Τους προκαλώ λοιπόν, έχουν κάποιο στοιχείο τέτοιο;;;;;;;
Σιωπή λοιπόν (για να μην χρησιμοποιήσω την πλέον δόκιμη λέξη για την περίπτωση: Σκασμός)!!!!!
Αρκετά!!!!
Πανικοβάλλεται ασύστολα τους κατοίκους και δυσφημείται τον τόπο μας!!!!
Αναλαμβάνω την ευθύνη ως επιστήμονας , που με εμπιστεύεται πάνω από το 98% των κατοίκων του Αστακού , οι οποίοι με έχουν οικογενειακό τους γιατρό , αφού γνωρίζω πολύ καλά πως και η σημερινή Δημοτική Αρχή , πράττει τα δέοντα, για να έχουμε αρίστης ποιότητας ασφαλές για πόση νερό, να συστήσω μετά λόγου γνώσεως !!!!!
Μπορείτε όχι απλά να το πίνετε εσείς, αλλά και να το δίνεται στα παιδιά σας, χωρίς κανέναν κίνδυνο!!!!
Επειδή σήμερα το πλέον κατάλληλο υλικό για σωλήνες ύδρευσης είναι το πολυαιθυλένιο , όπως είναι το δίκτυο των Βλυζιανών, το οποίο μπορεί να αντέξει και πίεση μέχρι 26 ατμόσφαιρες και έχει διάρκεια ζωής πάνω από 100 χρόνια (για το δίκτυο του Αστακού η μέγιστη πίεση είναι 18 ατμόσφαιρες), άφησα ολοκληρωμένη μελέτη με περιβαλλοντικές αδειοδοτήσεις και τεύχη δημοπράτησης, για αντικατάσταση του αγωγού από τον Άγιο Δημήτριο μέχρι τον Αστακό με σωλήνες πολυαιθυλενίου!!!!!
Αντί κάποιοι να ασχοληθούν με τον αυξημένο κίνδυνο που έχουν στα χωριά (έχουν γίνει μελέτες γι ‘ αυτό) οι μη καπνιστές (γιατί οι καπνιστές αναλαμβάνουν την ευθύνη , ότι έχουν αυξημένη πιθανότητα να πεθάνουν από καρκίνο πνεύμονα) , επειδή σε σχέση με την Αθήνα και τα άλλα αστικά κέντρα , έχει αποδειχθεί επιστημονικά , ότι οι συγκεντρώσεις καπνού στα καφενεία της επαρχεία είναι πολύ υψηλότερες , με αποτέλεσμα όταν πηγαίνεις σπίτι σου να βρομάνε τα ρούχα σου και να πρέπει να τα απλώσεις έξω από το σπίτι, για να ξεβρομίσουν!!
Τι κάνουν γι ΄ αυτόν τον πολύ υπαρκτό κίνδυνο κάποιοι νέοι άνθρωποι;;; Έχουν συνειδητοποιήσει ότι μετά από λίγα χρόνια θα χαθούν τόσο άδικα ανθρώπινες ζωές και μάλιστα σε σχετικά νέες ηλικίες;;;;;
Παραθέτω επιστημονικές ανακοινώσεις για την σχέση του αμιάντου με τον καρκίνο πνεύμονα, όπου υπάρχουν στοιχεία σε κάποια σημεία , που για να τα κατανοήσεις πλήρως, ίσως πρέπει να είσαι Γιατρός.!!!!
Dr . Παναγιώτης Στάικος
Πτυχιούχος Ιατρικής Αθηνών
Ειδικός Γενικός Ιατρός
Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Ιωαννίνων
Θα πρέπει όμως να αντιληφθούν κάποιοι , πως και η ευγένεια έχει τα όρια της και μάλιστα, όταν πρόκειται για θέματα που αφορούν την Πόλη στην οποία ζω και λατρεύω!!!
Υ.Γ 2: Υπάρχουν υπάλληλοι της Διεύθυνσης Υγείας, οι οποίοι εκτελούν με υπευθυνότητα και ευσυνειδησία τα καθήκοντά τους, τους οποίους σέβομαι και εκτιμώ ιδιαίτερα!!!
Υπάρχει όμως και μια κομπλεξική υπάλληλος, η οποία ήθελε να γίνει γιατρός και επειδή δεν τα κατάφερε και τελικά σπούδασε άλλα πράγματα, αλλά θέλει να το παίξει γιατρός (ενώ ο Νομίατρος είναι καταξιωμένος γιατρός Μικροβιολόγος – Υγιεινολόγος ), η οποία έχει τακιμιάσει με έναν νεόκοπο «δημόσιο αστέρα» με διαταραγμένο ψυχισμό, του οποίου έχει γίνει όργανο και δυσφημούν τον Αστακό.
Την προειδοποιώ λοιπόν, εάν διανοηθεί να μην κάνει καλά την δουλειά της και κάνει σαμποτάζ σε δειγματοληψίες του Δήμου Ξηρομέρου, πως θα την τυλίξω σε μια κόλα χαρτί και αν δικαστεί για παράβαση καθήκοντος, τότε θα χάσει την δουλειά της και δεν είναι ικανή στον ιδιωτικό τομέα να ξύνει ούτε πατσιές!!!
Υ.Γ 3 Για όσους έχουν την υπομονή να το διαβάσουν.
http://respi-gam.net/node/4343
http://respi-gam.net/node/5772#%CE%B1%CE%BC
import_contactsπεριεχόμενα: εισαγωγή | τεχνητές ίνες και η επίπτωσή τους στους πνεύμονες | τύποι ινών | Η παθολογία των κατασκευασμένων -ορυκτών ινών |αμιάντωση|αμιάντωση 2| στρογγύλη ατελεκτασία|σιδηρούχα σωμάτια|παθήσεις οφειλόμενες στον αμίαντο | σιδηρούχα σωμάτια | ινώδης πλευρίτιδα | κακόηθες μεσοθηλίωμα|συνδεόμενος με τον αμίαντο πνευμονικός καρκίνος|
σύνοψη. Ο αμίαντος προκαλεί ποικιλία πνευμονολογικών εκτροπών,, από τις καλοήθεις αμιαντωσικές πλάκες, μέχρι την ανάπτυξη μεσοθηλιώματος.
υπεζωκοτικές αμιαντωσικές πλάκες, [βλ.: αμινατωσικές πλάκες]
αμιαντωσικές πλάκες είναι καλοήθεις και δεν προκαλούν κακοήθεις μεταβολές. Είναι η σχυνότερη μορφή αμιαντώσεως, και, συνήθως, εμφανίζονται, μετά μια μακρά περίοδο 'επωάσεως' περίπου 20-40 ετών.
παχυπλευρίτις
Η έκθεση στον αμίαντο μπορεί να προκαλέσει διάχυτη υπεζωκοτική πάχυνση κατά συγκρίσιμο πρότυπο όπως μετά από εμπύημα ή αιμοθώρακα. Η υποκείμενη παθογένεια δεν έχει κατανοηθεί πλήρως.
Αμιάντωση
Η βαρύτητα της αμιαντώσεως, σχετίζεται με τη διάρκεια της εκθέσεως. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με το μεσοθηλίωμα, όπου ακόμη και πολύ περιορισμένη έκθεση μπορεί να προκαλέσει την πάθηση. Η περίοδος έπωάσεως είναι παρατεταμένη, ~15-30 έτη. Η αμιάντωση τυπικά προκαλεί ίνωση των κάτω πνευμονικών πεδίων, Όπως άλλες μορφές πνευμονικής ινώσεως, τα συχνότερα συμπτώματα είναι η δύσπνοια, και η μείωση της ανοχής στην άσκηση.
Η βαρύτητα της αμιαντώσεως, σχετίζεται με τη διάρκεια της εκθέσεως. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με το μεσοθηλίωμα, όπου ακόμη και πολύ περιορισμένη έκθεση μπορεί να προκαλέσει την πάθηση. Η περίοδος έπωάσεως είναι παρατεταμένη, ~15-30 έτη. Η αμιάντωση τυπικά προκαλεί ίνωση των κάτω πνευμονικών πεδίων, Όπως άλλες μορφές πνευμονικής ινώσεως, τα συχνότερα συμπτώματα είναι η δύσπνοια, και η μείωση της ανοχής στην άσκηση.
μεσοθηλίωμα
Πρόκειται για κακοήθη πάθηση του υπεζωκότος. Ο Crocidolite (μπλε) αμίαντος είναι η πλέον επικίνδυνη μορφή. Σημειώνεται ότιο στο 1/3 των περιπτώσεων μεσοθηλιώματος, η δεαμινάση της αδενοσίνης, δείκτης για τη διάγνωση της φυματιώδους φύσεως της πλευριτικής συλλογής, αυξάνεται, επίσης επί μεσοθηλιώματος.
κλινική εικόνα
προοδευτικά εγκατεστημένη δύσπνοια
πλευρωδυνία
πλευριτική συλλογή [βλέπε: στρόγγυλη ατλεκτασία]
Στους ασθενείς, συνήθως, χορηγείται παρηγορητική χημειοθεραπεία και, συνήθως, υπαρχει περιορισμένη πιθανότητα για χειρουργική διόρθωση ή ακτινοθεραπεία. Ατυχώς, η πρόγνωση είναι πολύ επιφυλακτική με μέσο πρπσδόκιμο επιβιώσεως, 8-14 μήνες.
πνευμονικός καρκίνος
Η έκθεση στον αμίαντο είναι παράγων κινδύνου για πνευμονικό καρκίνο κι, επιπλέον, έχει συνεργητική δράση με το κάπνισμα.
Αμιάντωση |αμιάντωση|αμιάντωση 2| Είναι πνευμονοκονίωση, στην οποία αναπτύσσεται διάχυτη πνευμονική ίνωση, |πνευμονική ίνωση|ως αποτέλεσμα βαρειάς, παρατεταμένης εκθέσεως στον αμίαντο. Το μεσοδιάστημα από την έκθεση στη νόσηση της παθήσεως είναι είναι τυπικά μακρύ, 20-25 έτη και είναι βραχύτερο στις περιπτώσεις μαζικότερων εκθέσεων. Οι κλινικές εκδηλώσεις είναι παρόμοιες με άλλες διάμεσες πνευμονοπάθειες, όπως η κρυπτογενής αλλεργική κυψελιδίτις |κρυπτογενής, ινώδης κυψελιδίτις|, με βήχα και προοδευτικά αυξανόμενη δύσπνοια, ακουστοί μη μουσικοί ρόγχοι και στις δύο πνευμονικές βάσεις, συχνά πληκτροδακτυλία κια περιοριστικού τύπου μείωση της ικανότητας αερισμού με μείωση της DLCO. Από την ακτινογραφία θώρακος αναγνωρίζονται δικτυοζώδεις σκιάσεις. Η CT είναι περισσότερο ευαίσθητη στην αναγνώριση πρώιμων μεταβολών. Η ίνωση αναγνωρίζεται, αρχικά, γύρω από τα αναπνευστικά βρογχιόλια στις βάσεις των πνευμόνων και επεκτείνεται προοδευτικά με την εξέλιξη της παθήσεως.
εισαγωγή
Ο όρος "αμίαντος", ελληνική λέξη που σημαίνει αμόλυντος, και άσβεστος, επίσης, ελληνική λέξη που σημαίνει "ανεξάντλητος", είναι δύο όροι που χρησιμοποιούνται στην παγκόσμια βιβλιογραφία προκειμένου να περιγράψουν μια ομάδα από 6 ορυκτές ίνες, που απαντούν στη φύση, και είναι γνωστές (και χρήσιμες) λόγω της ανθεκτικότητάς τους στην θερμότητα, την τριβή, τις χημικές επιδράσεις, τη χαμηλή ηλεκτρική τους αγωγιμότητα και τις μονωτικές τους ιδιότητες. Λόγω του φτηνού κόστους τους, χρησιμοποιήθηκαν σε τεράστια έκταση, ιδίως στις δεκαετίες 1940-90, ώσπου η χρήση τους απαγορεύτηκε, για λόγους υγείας. Υπάρχουν δύο ομάδες αμιάντου: ο τύπος amphibole (κροκιδολίτης, αμοσίτης, τρεμολίτης, ακτινολίτης, και ανθοφυλίτης) και ο τύπος σερπεντίνα στον οποίο εντάσσεται ο χρυσοτίλης (&). Στον αμίαντο (και ιδίως στον χρυσοτίλη) εκτίθενται, γενικά, οι εργαζόμενοι στις συγκοινωνίες, στους εργαζόμενους στα ναυπηγεία και τις κατασκευές.
τεχνητές ίνες και η επίπτωσή τους στους πνεύμονες
Οι τεχνητές ίνες κατασκευάζονται από ανόργανα υλικά και χρησιμοποιούνται ως θερμικά μονωτικά ή συστήματα μεταφοράς ήχου. Περιλαμβάνονται, κατά βάση, ίνες υάλου, ο υαλόμαλλο, το λιθόμαλλο, ο σκωριοβάμβαξ, οι ανθεκτικές κεραμικές ίνες και, πρόσφατα οι ίνες νανοκλίμακος., όπως οι νανοσωλήνες άνθρακος, που διακρίνονται για την ηλεκτρική τους αγωγιμότητα, τη μηχανική αντίσταση και τη θερμική σταθερότητα. Η ικανότητα των ινών να προκαλούν βλάβη στον πνευμονικό ιστό εξαρτάται από τα 3 "δ": διαστάσεις, δόση και διάρκεια. Ως προς τη διάσταση, οι εισπνεύσιμε ίνες, δηλαδή εκείνες που μποροπυν ναφτάσουν μέχρι το πνευμονικό παρέγχυμα, θεωρούνται εκείνε ςπου έχουν διάμετρο <3 μm, μήκος >5 μm και λόγος διάμρεο/μήκος >=3. Θεωρείται ότι μεγαλύτερες ίνες, παρ΄όλο ότι είναι επίσης εισπνεύσιμες, συνήθως κατακρατούνται στις ανώτερες αναπνευστικές οδούς, ενώ οι ακόμη βραχύτερες, μπρούν να φαγοκυτταρώνονται από τα κυψελιδικά μακροφάγα και, έτσι, να ααποσύρονται. Ως προς τη δόση, που είναι η ποσότητα των ινών που φτάνουν μέχρι το πνευμονικό παρέγχυμα και μπορεί να προκαλέσουν βλάβες, όταν η συγκέντρωσή τους υπερβεί την ικανότητα του αμυντικού συστήματος προς απόσυρσή τους. Η διάρκεια, ή βιοδιαθεσιμότητα είναι ο συνολικός χρόνος που μια ίνα μπορεί να παραμείνει στους πνεύμονες. ΚΑθορίζεται από το ρυθμό από το ρυθμό που η ίνα μπορεί να διαλυθεί ή να κατακερματιστεί, από τη στιγμή της καθηλώσεώς της, που εξαρτάται από τη χημική της σύνθεση. Τα τρία αυτά χαρακτηριστικά των ινών καθορίζουν την ικανότητά τους να φτάσουν, παραμείνουν και συγκεντρωθούν στους πνεύμονες, με αποτέλεσμα την πρόκληση παθολογικών εξελίξεων(&).
τύποι ινών
Υπάρχουν διάφοροι τύποι ινών, και πολλοί έχουν επιχειρήσει διάφορες ταξινομήσεις (&, &, &). Μπορεί να διακριθούν σε φυσικές όπως οι ίνες αμιάντου, ή τεχνητές, όταν είναι αποτέλεσμα ανθρώπινης τεχνολογίας. Και οι δύο τύποι μπορούν, ακολούθως, να διακριθούν σε οργανικές και ανόργανες.
Οι οργανικές φυσικές είναι οι τρίχες των ζώων και οι φυτικές ίνες (βαμβάκι), ενώ στις ανόργανες ίνες εμπειρέχονται ποικίλια, με εξέχουσες τις ποικιλίες του αμίαντου, λόγω της ικανότητά τους να προκαλούν πνευμονοπάθειες. Οι οργανικές ίνες είναι κατασκευασμένες ίνες από πρώτη ύλη, φυσικά οργανικά υλικά, όπως τα πολυμερή σελουλόζης, ή συνθετικά, κατά τα οποία μη κατασκευή τους και η πρώτη ύλη είναι τεχνητά όπως οι ακρυλικές ίνες και το νάϊλον. Οι κατασκευασμένες ορυκτές ίνες (ΚΟΙ) έχουν κάποιες ομοιότητες με τις ίνες αμιάντου, αλλ΄ενός οι ίνες αμιάντου έχουν την τάση να σχίζονται ακτά μήκος και να καθίστανται λεπτότερες και λεπτότερες, οι ΚΟΙ διαιρούνται εγκάρσια, προς παραγωγή βραχύτερων και βραχύτερων τμημάτων που μπορούν να αποσυρθούν ευχερέστερα από το αμυντικό σύστημα (φαγοκυττάρωση). Οi ΚΟΙ υποδιαιρούνται σε συνεχή υαλονήματα (fiberglass), ορυκτό μαλλί και ανθεκτικές κεραμικές ίνες. Παρά τις διαφορές αυτές, λόγω του ότι έχει συγκεντρωθεί όγκος πληροφοριών αναφορικά με τις παθολογικές εκτροπές που προκαλούν οι ίνες αμιάντου, η πιθανόττηα ότι ύλες σε επίπεδο νανομορίων μερικά από τα οποία έχουν ινώδη δομή, έχουν τεθεί υπό το μικροσκόπιο της έρευνας, σχετικά με την ικανότητά τους να προκαλούν πνευμονοπάθειες (&).
η παθογένεια των ΚΟΙ
Όπως είναι γνωστό, οι ίνες αμιάντου προκαλούν δύο τύπου νεοπλασίας, το μεσοθηλίωμα και τον πνευμονικό καρκίνο. Λόγω ομοιότητας, με τις ίνες αμιάντου, άτομα εκτεθειμένα σε ΚΟΙ έχουν ελεγχθεί για τις 2 μορφές νεοπλασίας. Έχουν εκπονηθεί μελέτες φαλλάγγων, στις οποίες αναζητήθηκε η επίπτωση των δύο αυτών μορφών νεοπλασίας επί ατόμων επαγγελματικά εκτεθειμένων στις ΚΟΙ (&, &, &). Από τις μελέτες αυτές και σειράς άλλων δεν έχει επιβεβαιωθεί ότι οι ΚΟι έχουν καρκινογενετικές ιδιότητες (&), αν και διατυπώθηκαν επιοφυλάξεις αναφορικά με το σχεδιασμό των μελετών με τις δυσκολίες να διορθωθούν τα αποτελέσματά τους ως προς τους εμπλεκόμενους συγχυτικούς παράγοντες, αν και υπάρχουν πειραματικα΄δεδομένα που συνηγορούν ότι οι ΚΟΙ μπορεί να εμπλέκοπνται στην θαογένεια του μεσοθηλιώματος και του καρκίνου του πνεύμονος, με εξαίρεση ειδικούς τύπους υλαονημάτων, όπως το Ε και το 475, τα οποία σε ενδοϋπεζωκοτικές εναποθέσεις και προσλήψεις δι εισπνοών, έχουν απολήξει σε ανάπτυξη μεσοθηλιώματος (το 475) και πνευμονικό καρκίνο το Ε. Για τους λόγους αυτούς, τα συνεχή υαλονήματα και τα ορυκλτά μαλλιά θεωψρούνται ότι προκαλούν μη ταξιονομούμενη καρκινογένεση στον άνθρωπο, ενώ τα πλέον ανθεκτικά Ε και 475, θεωρούνται ως πιθανά καρκινογόνα.
Σε ότι αφορά την πνευμο νική ίνωση, τα ευρή ματα επί πειρα ματικών διατάξεων δεν έχουν δείξει την πιθανή σχέση τους, αν και περιορισμένη ίνωση μπορεί να επισημανθεί, με ορισμένους τύπους ΚΟΙ. Έχουν καταγραφεί σποραδικά κρούσματα σαρκοειδώσεως ήκοκκιοματώδους βλάβης στον πνεύμονα εκτεθειμένων σε υαλονήματα ή άλλους τύπους ορυκτού μαλλιού.
.. συνέχεια, εδώ:
επαγγελματικές πνευμονοπάθεις 2
συνέχεια, από: |εισαγωγή | τεχνητές ίνες και η επίπτωσή τους στους πνεύμονες | τύποι ινών | Η παθολογία των κατασκευασμένων -ορυκτών ινών |αμιάντωση|αμιάντωση 2| στρογγύλη ατελεκτασία|σιδηρούχα σωμάτια|παθήσεις οφειλόμενες στον αμίαντο | σιδηρούχα σωμάτια | ινώδης πλευρίτιδα | κακόηθες μεσοθηλίωμα|συνδεόμενος με τον αμίαντο πνευμονικός καρκίνος|
Αμιάντωση
Ως αμίαντο θεωρούμε ποικιλία φυσικών ορυκτπών πυριτικών ινών που χρησιμοποιούνται ευρεώς, λόγω της αντιστάσεώς τους στη φωτιά και ως μονωτικά. Οι ίνες αμιάντου εν γένει διακρίνονταισ τις σερπεντίνες (χρυσοτίλης κια λευκές ίνες) που είναι εύκαμπτες και σχετικά μακρές, ώστε σπάνια διεισδύουν στην περιφέρεια του πνεύμονος και ο αμίαντος αμφιβόλης που αποτελείται από ίνες κροκυδολίτη, κυανού αμιάντου και τρεμολίτη, είναι είναι ευθείες σκληρότερες κια άκαμπτες, ώστε διεισδύουν βαθύτερα στο πνευμονικό παρέγχυμα. Ανθίστανται περισσότερο στη διασπασή τους εντός των πνευμόνων |αμιάντωση|
Πλευριτική επινέμηση χωρίς παρεγχυματική βλάβη είναι συνηθισμένη εικόνα. Οι πλάκες του τοιχωματικού υπεζωκότα στο μέσο πνευμονικό πεδίο, αποτελούν το συχνότερο ακτινολογικό εύρημα επί αμιαντώσεως, συνήθως αμφοτερόπλευρες. Αποτιτανώσεις του υπεζωκότα παρατηρούνται σε ποσοστό 50% επί αμιαντώσεων και, ιδίως οι επιδιαφραγματικές πλάκες. Η διάχυτη υπεζωκοτική επινέμηση περιλαμβάνει τον διαφραγματικό υπεζωκότα, κατάληψη της πλευροδιαφραγματικής γωνίας, Απλή πλευριτική συλλογή μπορεί να αναγνωρισθεί στα πρώιμα στάδια (τα πρώτα 20 χρόνια) σε περίπου 30% των περιπτώσεων. Εάν προαχθεί σε πνευμονικό καρκίνο, συνήθως είναι η πλακώδους τύπου ή αδενοκαρινώματα. Το βρογχογενές καρκίνωμα επί αμιαντώσεως συνδέεται σχεδόν αποκλειστικά με κάπνισμα
Το μεσοθηλίωμα σχεδόν πάντα σχετίζεται με σωματίδια crocidolite,
Το μεσοθηλίωμα Δεν σχετίζεται με κάπνισμα. Αντίθετα με την πυριτίαση,
Εν τούτοι,ς το μεγάλο μεσοδιάστημα από την έκθεση ως την νόσηση σημαίνει ότι οι σχετιζόμενες με τον αμίαντο παθήσεις εξακολουθούν να παραμένουν διαγμνωστικά ενδεχόμενα. Είναι σημαντικό να έχουμε πλήρη κατανόηση των διαφόρων παθήσεων που οφείλονται στον αμίαντο, επειδή έχουν διαφορετικές εκδηλώσεις και διαφορετική έκβαση. Ο αμίαντος προκαλεί μια αιμορραγική βλάβη στους πνεύμονες
Οι αμιαντωσικές ίνες, ακολούθως περιβάλλονται από ένα φερριτίνοειδές υλικό, σχηματίζοντας τα ferruginous bodies, τα οποία ευθύνονται για τις παρατηρούμενες βλάβες στα βρογχιόλια και τις κυψελίδες
Αρχικά προσβάλλουν τους κάτω λοβούς. Οι διαμορφούμενες σκιάσεις είναι μικρές και έχουν ανώμαλο σχήμα. Ασαφοποιούν τα όρια της καρδιακής σιλουέττας.
Η αμίαντωση |αμιάντωση|προκαλείται από τα άλατα του αμιάντου. Οι εργάτες εκτίθενται με διάφορους τρόπους: κι έτσι είναι σημαντική η προσεκτική λήψη του επαγγελματικού ιστορικού για πολλά χρόνια στο απαρλεθόν, με λεπτοεμερείς αναφορές περί των καθηκόντων του.
Στις ΗΠΑ, το 90% του αμιάντου είναι λευκός αμίαντος (chrysotile)
Ανιχνεύεται στους απασχολούμενους στις συγκοοινωνίες, τα ναυπηγεία, τις κατασκευές. Από το 1970, ήδη, έχουν υποδειχτεί μέθοδοι προστασίας από την έκθεση κια η αντικατάστασή του από άλλα υλικά, όπου είναι δυνατό.
Σχεδόν όλοι οι ασθενείς εμφανίζουν, επίσης, υπεζωκοτική επινέμηση, οι αμιαντωσικές πλάκες είναι χαρακτηριστικές, διάχυτες υπεζωκοτικές παχύνσεις με αποτιτανώσεις και σχεδόν περιορισμένη πλευριτική συλλογή. Οι αμιαντωσικές πλάκες συχνά εντοπίζονται σε ακτινογραφίες που λήφθησαν για άλλο λόγο, ως αδρές παχειές λευκές γραμμές επί του τοιχωματικού υπεζωκότα, του διαφράγματος και του μεσοθωρακίου. όταν προβάλλονται κατά μέτωπο, οι αμιαντωσικές πλάκες μπορεί να έχουν την μορφή του φύλλου 'γκι' (holly leaf pattern). Αποτελούνται από λευκωπό, ινώδη ιστό, που συνήθως εδράζεται στον τοιχωματικό υπεζωκότα, έτσι, ώστε προκαλεί ουδεμία μεταβολήσ την ικανότητα αερισμού ή ανικανότητα. Η βαρύτητα της αμιαντώσεως, σχετίζεται με τη διάρκεια της εκθέσεως. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με το μεσοθηλίωμα, όπου ακόμη και πολύ περιορισμένη έκθεση μπορεί να προκαλέσει την πάθηση. Η περίοδος έπωάσεως είναι παρατεταμένη, ~15-30 έτη. Η αμιάντωση τυπικά προκαλεί ίνωση των κάτω πνευμονικών πεδίων, Όπως άλλες μορφές πνευμονικής ινώσεως, τα συχνότερα συμπτώματα είναι η δύσπνοια, και η μείωση της ανοχής στην άσκηση.
οξεία αμιαντωσική πλευρίτιδα, πλευριτική συλλογή. ΠΑρατηρείται πολλά χρόνια μτά την αρχική έκθεση σε αμίαντο, και οι ασθενείς μπορεί να απαναπτύξουν εικόνα επώδυνης, εξιδρωματικής πλευριτικής συλλογής, με αυξημένη ΤΚΕ. Το υγρό είναι συνήθως αιματοβαφές, ακόμη και απουσία κακοήθειας. Άλλα αίτια πλευριτικής συλλογής πρέπει, εν τούτοις, να αποκλειστούν |πλευριτική συλλογή-διακρίσεις|. Στην βιοψία υπεζωκοτός εμφανίζονται στοιχεία ινώδους φλεγμονής, χωρίς ιδιαίτερα διαγνωστικά ευρήματα και, συχνά, παρατηρείται αυτόματη λύση, αν και δεν αποκλείονται να απρτηρηθούν υποτροπιάζοντα επεισόδια που μπορεί να προσβάλουν και τα δύο ημιθωράκια μπορεί να απολήξουν σε ινοθώρακα.
⇒παχυπλευρίτις. Ως αποτέλεσμα εκθέσεως στον αμίαντο, μπορεί να αναπτυχθεί εντοπισμένη ή διάχυτη παχυπλευρίτιδα, συνήθως υποκλινική. Αναφέρεται ιστορικό επανειλημμένων επεισοδίων εκθέσεως. Η παχυπλευρίτιδα είναι ιδίως ορατή στις βάσεις, όπου επιβάλλεται κατάληψη πλευροδιαφραγματικής γωνίας, αρχικά ετρόπλευρης, αλλά αργότερα μπορεί να αναγνωρίζεται αμφοτερόπλευρα. Η προβολή ινωδών ταινιών, που εξορμώνται από τον παχυσμένο υπεζωκότα αποδίδει την εικόνα "crow's feet=πόδι της χήνας), στην ακτινογραφία θώρακος, που στην πραγματικότητα πρόκειται για μια στρόγγυλη ατελεκτασία.
παθήσεις οφειλόμενες στον αμίαντο
Ο κίνδυνος της υγείας από τον αμίαντο έχει πλήρως κατανοηθεί και είναι πέραν κάθε αμφιβολίας. Η εισπνοή ινών αμιάντου μπορεί να προκαλέσει, υπό φθίνουσα συχνότητα, μη κακοήθεις πλευριτικές παθήσεις, ινώδη πλευρίτιδα ή/και περικαρδίτιδα, πνευμονικό καρκίνο, κακόηθες μεσοθηλίωμα, και αμιάντωση. χωρίς να αναφέρουμε τα εξωπνευμονικά νεοπλάσματα (&). Ο συνεχώς αυξανόμενος αριθμός ασθενών με παθήσεις συνδεόμενες με τον αμίαντο, η απουσία ελάχιστων συγκεντρώσεων ασφαλείας, οι δυσκολίες να εφαρμοστούν ασφαλή μέτρα προστασίας στα εργοτάξια, η διαθεσιμότητα εναλλακτικών υλικών, και η εντεινόμενη κοινωνική πίεση απέληξαν στη λήψη διαρκώς εντεινόμενων περιοριστικών μέτρων, αναφορικά με τη χρήση του αμίαντου, μέχρις της οριστικής απαγορεύσεως της χρήσεώς του. Παρ΄όλα αυτά ορυχεία εξορύξεως εξακολουθούν να είναι σε λειτουργία και η ετήσια διακίνησή του υπερβαίνει τα 2 εκατομμύρια τόνους.
Ο σχετικός κίνδυνος προκλήσεως μιας μορφής παθολογικής εκτροπής συνδεόμενη με τον αμίαντο αυξάνεται με την αθροιστική έκθεση, το μέγεθος των εισπνεύσιμων ινών, και το βαθμό της βιοδιασθεσιμότητας (&). Γενικά, οι απότοκες εκθέσεως στον αμίαντο παθήσεις εμφανίζουν μεγάλο χρόνο 'επωάσεως' > 20 έτη, μετά την αρχική έκθεση έτσι, ώστε, παρά την απαγόρευση της χρήσεώς του, η εμφάνιση παθολογικών καταστάσεων οφειλόμενων σε έκθεση στον αμίαντο θα αντιμετπίζονται για πολλά χρόνια ακόμη, από τη δεξαμενή των εκτεθέντων τα προηγούμενα χρόνια. Οι παθήσεις που οφείλονται στην έκθεση στον αμίαντο δεν πρέπει να θεωρούνται παρωχημένες, ιδιαίτερα επίσης επειδή η χρήση του δεν έχει τελείως και σε πλανητικό επίεπδο απογαορευτεί. Μερικές εφαρμογές του, όπως μονωτικά πλοίων και στα φρένα αυτοκινήτων, ή σε άλλες εφαρμογές που δεν έχουν αποσυρθεί. Αναμένεται ότι η θνητότητα από μεσοθηλίωμα θα παραμένει υψηλή μέχρι τουλάχιστον το 2015, όπως έχει, πρόσφατα, εκτιμηθεί (&). Αναμένεται, μάλιστα να διπλασιασθεί περί το 2018 (9000), σχετικά με τη θνητότητα το 1995 (5000). Ο υψηλότερος κίνδυνος αφορά άτομα που γεννήθηκαν την πενταετία 1945-1950, εκ των οποίων 1/150 θα καταλήξει από μεσοθηλίωμα (&, &, &). Υπάρχει μεγάλη διακύμανση στους επιδημιολογικούς δείκτες των παθήσεων από αμίαντο, ανάλογες με το επίπεδο βιομηχανιοποιήσεως. Έτσι, ενώ σε πολλλές βιομηχανικά ανεπτυγμένες χώρες στην Ευρώπη, η επίπτωση των παθήσεων από αμίαντο κυμαίνεται σε 8/100000, σε άλλες χώρες, όπως η Ισπανία, με συγκρίσιμα επίπεδα βιομηχανοποιήσεως, η επίπτωση είναι μειωμένη 1/100000 (&). Οι διαφορές οφείλονται σε αδυναμία διαγνώσεων παθήσεων απότοκων εκθέσεων στον αμίαντο. Παρ΄όλο ότι η θεραπευτική δυνατότητα των παθήσεων αμιάντου είναι περιορισμένη, η αναγνώριση της διαγνώσεως έχει κρίσιμη συνέπεια τόσο σε ατομικό επίπεδο (αναφορικά με τις οικονομικές προσαρμογές και την πρόληψη των παθήσεων με τον περιορισμό συνεργητικών παραγόντων, όπωςπ.χ., το κάπνισμα), όσο και σε κοινωνικό επίπεδο (αναφορικά με την επιδημιολογική κινητικότητα της παθήσεως). Είναι προφανές ότι εάν δεν έχει καταγφραφεί το επαγγελματικό ιστορικό εκθέσεως στον αμίαντο είναι αδύνατο να διαγνωστούν παθήσεις οφειλόμενες σε έκθεση στον αμίαντο, επειδή η κλινική εικόνα είναι συνήθως εντελώς μη ειδική. Κλασικό παράδειγμα είναι η διάμεση πνευμονία που συνδέεται με την αμιάντωση, ακόμη και το κακόηθες μεσοθηλίωμα, που μπορεί να είναι δύσκολο να διαφοριστεί με παθολογοανατομικούς όρους από το μεταστατικό αδενοκαρκίνωμα, ο αιτιολογικός παράγων των οποίων μπορεί να διαφύγει, εκτός και εάν βασιστεί σε πολύ λεπτομερή λήψη του επαγγελματικού ιστορικού, που, επιπλέον, θα οδηγήσει και τις ανοσοϊστοχημικές εξετάσεις. Η ερώτηση, εάν ο ασθενής έχει έλθει σε επαφή με τον αμίαντο δεν είναι ικανή να διακρίνει τους εκτεθειμένους από τους μη και δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής ότι και οι σύζυγοι των εργαζομένων σε περιβάλλον αμιάντου μπορεί να έχουν επίσης εκτεθεί, κατά την πλύση των ενδυμάτων εργασίας του συζύγου (&).
σιδηρούχα σωμάτια
Οι ίνες αμιάντου, εισπνέομενες, προκαλούν ένα αιμορραγικό σύνδρομο στους πνεύμονες. Οι ίνες, ακολούθως περιενδύονται από ένα σιδηρούχο περίβλημα σχηματίζοντας τα σιδηρούχα σωμάτια (ferruginous bodies), τα οποία βλάπτουν βρογχιόλια και αεροχώρους. Μιά άμεση αποτίμηση του βαθμού προηγούμενης εκθέσεως και του κινδύνου προσβολής, είναι η ανάλυση της περιςεκτικόττηας αμιάντου στους πνεύμονες. Τα σιδηρούχα σωμάτια είναι επικαλλυμμένα με σίδηρο σωμάτια εντός των μακροφάγων και μπορούν να εντοπισθούν με τη βοήθεια ηλεκτρoνικού μικροσκοπίου. Τιμές > 100 σιδηρούχων σωματίων ανά γραμ ιστού, σε ιστολογικά σωμάτιο/ml, σε BAL, είναι ενδεικτικά εκθέσεως (&). Ο τύπος του αμίαντου στον οποίο εκτέθηκε ο αθενής μπορεί να εντοπιστεί με κατάλληλες απεικονιστικές τεχνικές. αμιαντωσικές πλάκες κατ΄αντιστοιχία με τις πλευρές παρασκευάσματα ή 1 σιδηρούχο
Η αμιάντωση προσβάλλει συχνότερα τους κάτω λοβούς. Η παρουσία παρεγχυματικής βλάβης διακρίνει την αμιάντωση από τη "συνδεόμενη με τον αμίαντο πλευριτική νόσο". Οι σκιάσεις είναι μικρές "σκληρές" και με ανώμαλο σχήμα. Η καρδιακή σιλουέττα μπορεί να καταστεί ασαφής. Εξ ορισμού, υπάρχει μικρής εκτάσεως υπεζωκοτική συλλογή. Η υπεζωκοτική επινέμηση, χωρίς παρεγχυματική βλάβη, αναγνωρίζεται συχνά, μεταξύ ασθενών με αμιάντωση. Η πλευριτική συλλογή είναι συνήθως περιορισμένη. Η νόσος χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση των "υπεζωκοτικών πλακών". Οι υπεζωκοτικές πλάκες στο μέσο πνευμονικό πεδίο, συνήθως μεταξύ 6ης-9ης πλευράς και αμφοτερόπλευρες. Δεν προσβάλλουν τις κορυφές και τις βάσεις και εδράζονται στον σπλαγχνικό υπεζωκότα. Αντιστοιχούν με τις πλευρές, όχι με τα μεσοπλεύριοα διαστήματα. Σπανιότερα, αναγνωρίζονται εικόνα εκτεταμένης παχυπλευρίτιδας, που επινεμείται και τον διαφραγματικό υπεζωκότα, με αποτέλεσμα την κατάληψη της πλευροδιαφραγματικής γωνίας, και ευρύτερες μοίρες υπεζωκότος. Υπεζωκοτικές αποτιτανώσεις. σε ποσοστό >50%, επί αμιαντωσικής υπεζωκοτικής προσβολής. ιδίως κατά μήκος του διαφραγματικού υπεζωκότα. Οι αποτιτανώσεις διακρίνονται ευχερώς στην κατά μέτωπο συμβατικές ακτινογραφίες με την χαρακτηριστική εικόνα rolled edge (ατελεκτασία), σκληρότερου, παρ΄ότι στο κέντρο τους.
Ως προς τη διαχείριση του ασθενούς, αρχικά πρέπει να αποφασιστεί ποιός ασθενής χρειάζεται ανάλυση του φορτίου αμιάντου κια με ποιά μέθοδο θα προσδιοριστεί. Παρόμοια ανάλυση δεν είναι απαραίτητη, επί λεπτομερούς επαγγελματικού ιστορικού, από το οποίο προκύπτει αναμφίβολη έκθεση στον αμίαντο, ή εάν η διερευνώμενη πάθηση σχετίζεται οριστικά με τον αμίαντο, όπως το κακόηθες μεσοθηλίωμα. Πρέπει, όμως να σημειωθεί ότι οι εκδηλώσεις συχνά είναι μη ειδικές, η οι παραρεχόμενες πληροφορίες από το ιστορικό και την ιατρική εξέταση δεν συμπίπτουν με τα απεικονιστικά ευρήματα και τα συμπτώματα. Στις περιπτώσεις αυτές, χρειάζεται μελέτη του πνευμονικού φορτίου αμιάντου. Ιδιαίτερα, αφότου η αμιάντωση, το κακόηθες μεσοθηλίωμα, ο πνευμονικός καρκίνος, και, τελευταία, η ινώδης πλευρίτιδα και η ινώδης περικαρδίτιδα, σε ασθενείς με εικαζόμενη έκθεση σε αμίαντο αποτελούν αίτια αποζημιούμενης επαγγελματικής νόσου (&). Η αναγνώριση ινών αμιάντου στους πνεύμονες ασθενών με πνευμονικό καρκίνο ή διάμεση πνευμονική ίνωση ακόμη και εάν ανανγνωρίζονται άλλοι παράγοντες κινδύνου (π.χ., κάπνισμα), πρέπει να αποδίδεται στην έκθεση στον αμίαντο, ενώ ή απουσία ινών στο πνεύμονα μπορεί να αποκλείσει την εκ του αμιάντου αιτιολογία.
συνδεομένος με τον αμίαντο πνευμονικός καρκίνος. Σε επιδημιολογικές μελέτες έχει εντοπιστεί αυξημένη επίπτωση ΠΚ σε άτομα εκτεθειμένα στον αμίαντο, με σχεδόν γραμμική συσχέτιση μεταξύ της δόσεως που προσλήφθηκε και της συχνότητας του νεοπλάσματος |παθογένεια κατασκευασμένων ορυκτών ινών, ΚΟΙ|. Σημειώνεται ότι ο συνδυασμός καπνίσματος και αμιάντου απολήγει σε πολλαπλασιαστική αύηση της επιπτώσεως του ΠΚ. Τα κλινικά χαρακτηριστικά, η διαγνωστική προσέγγιση, η σταδιοποίηση και η θεραπεία του με τον αμίαντο συνδεόμενο πνευμονικού καρκίνου είνια απρόμοια με τον μη συνδεόμενο με αμίαντο ΠΚ, αλλά οι σημειούμενες διαταραχές της πνευμονικής λειτουργίας ως αποτέλεσμα της αμιαντώσεως μπορεί να αποκλείουν τη χειρουργική επέμβαση.
Πρόκειται για κακοήθη πάθηση του υπεζωκότος. Ο Crocidolite (μπλε) αμίαντος είναι η πλέον επικίνδυνη μορφή. Σημειώνεται ότιο στο 1/3 των περιπτώσεων μεσοθηλιώματος, η δεαμινάση της αδενοσίνης, δείκτης για τη διάγνωση της φυματιώδους φύσεως της πλευριτικής συλλογής, αυξάνεται, επίσης επί μεσοθηλιώματος.
κλινική εικόνα
προοδευτικά εγκατεστημένη δύσπνοια
πλευρωδυνία
πλευριτική συλλογή [βλέπε: στρόγγυλη ατλεκτασία]
Στους ασθενείς, συνήθως, χορηγείται παρηγορητική χημειοθεραπεία και, συνήθως, υπαρχει περιορισμένη πιθανότητα για χειρουργική διόρθωση ή ακτινοθεραπεία. Ατυχώς, η πρόγνωση είναι πολύ επιφυλακτική με μέσο πρπσδόκιμο επιβιώσεως, 8-14 μήνες.
πνευμονικός καρκίνος
Η έκθεση στον αμίαντο είναι παράγων κινδύνου για πνευμονικό καρκίνο κι, επιπλέον, έχει συνεργητική δράση με το κάπνισμα.
Αμιάντωση |αμιάντωση|αμιάντωση 2| Είναι πνευμονοκονίωση, στην οποία αναπτύσσεται διάχυτη πνευμονική ίνωση, |πνευμονική ίνωση|ως αποτέλεσμα βαρειάς, παρατεταμένης εκθέσεως στον αμίαντο. Το μεσοδιάστημα από την έκθεση στη νόσηση της παθήσεως είναι είναι τυπικά μακρύ, 20-25 έτη και είναι βραχύτερο στις περιπτώσεις μαζικότερων εκθέσεων. Οι κλινικές εκδηλώσεις είναι παρόμοιες με άλλες διάμεσες πνευμονοπάθειες, όπως η κρυπτογενής αλλεργική κυψελιδίτις |κρυπτογενής, ινώδης κυψελιδίτις|, με βήχα και προοδευτικά αυξανόμενη δύσπνοια, ακουστοί μη μουσικοί ρόγχοι και στις δύο πνευμονικές βάσεις, συχνά πληκτροδακτυλία κια περιοριστικού τύπου μείωση της ικανότητας αερισμού με μείωση της DLCO. Από την ακτινογραφία θώρακος αναγνωρίζονται δικτυοζώδεις σκιάσεις. Η CT είναι περισσότερο ευαίσθητη στην αναγνώριση πρώιμων μεταβολών. Η ίνωση αναγνωρίζεται, αρχικά, γύρω από τα αναπνευστικά βρογχιόλια στις βάσεις των πνευμόνων και επεκτείνεται προοδευτικά με την εξέλιξη της παθήσεως.
εισαγωγή
Ο όρος "αμίαντος", ελληνική λέξη που σημαίνει αμόλυντος, και άσβεστος, επίσης, ελληνική λέξη που σημαίνει "ανεξάντλητος", είναι δύο όροι που χρησιμοποιούνται στην παγκόσμια βιβλιογραφία προκειμένου να περιγράψουν μια ομάδα από 6 ορυκτές ίνες, που απαντούν στη φύση, και είναι γνωστές (και χρήσιμες) λόγω της ανθεκτικότητάς τους στην θερμότητα, την τριβή, τις χημικές επιδράσεις, τη χαμηλή ηλεκτρική τους αγωγιμότητα και τις μονωτικές τους ιδιότητες. Λόγω του φτηνού κόστους τους, χρησιμοποιήθηκαν σε τεράστια έκταση, ιδίως στις δεκαετίες 1940-90, ώσπου η χρήση τους απαγορεύτηκε, για λόγους υγείας. Υπάρχουν δύο ομάδες αμιάντου: ο τύπος amphibole (κροκιδολίτης, αμοσίτης, τρεμολίτης, ακτινολίτης, και ανθοφυλίτης) και ο τύπος σερπεντίνα στον οποίο εντάσσεται ο χρυσοτίλης (&). Στον αμίαντο (και ιδίως στον χρυσοτίλη) εκτίθενται, γενικά, οι εργαζόμενοι στις συγκοινωνίες, στους εργαζόμενους στα ναυπηγεία και τις κατασκευές.
τεχνητές ίνες και η επίπτωσή τους στους πνεύμονες
Οι τεχνητές ίνες κατασκευάζονται από ανόργανα υλικά και χρησιμοποιούνται ως θερμικά μονωτικά ή συστήματα μεταφοράς ήχου. Περιλαμβάνονται, κατά βάση, ίνες υάλου, ο υαλόμαλλο, το λιθόμαλλο, ο σκωριοβάμβαξ, οι ανθεκτικές κεραμικές ίνες και, πρόσφατα οι ίνες νανοκλίμακος., όπως οι νανοσωλήνες άνθρακος, που διακρίνονται για την ηλεκτρική τους αγωγιμότητα, τη μηχανική αντίσταση και τη θερμική σταθερότητα. Η ικανότητα των ινών να προκαλούν βλάβη στον πνευμονικό ιστό εξαρτάται από τα 3 "δ": διαστάσεις, δόση και διάρκεια. Ως προς τη διάσταση, οι εισπνεύσιμε ίνες, δηλαδή εκείνες που μποροπυν ναφτάσουν μέχρι το πνευμονικό παρέγχυμα, θεωρούνται εκείνε ςπου έχουν διάμετρο <3 μm, μήκος >5 μm και λόγος διάμρεο/μήκος >=3. Θεωρείται ότι μεγαλύτερες ίνες, παρ΄όλο ότι είναι επίσης εισπνεύσιμες, συνήθως κατακρατούνται στις ανώτερες αναπνευστικές οδούς, ενώ οι ακόμη βραχύτερες, μπρούν να φαγοκυτταρώνονται από τα κυψελιδικά μακροφάγα και, έτσι, να ααποσύρονται. Ως προς τη δόση, που είναι η ποσότητα των ινών που φτάνουν μέχρι το πνευμονικό παρέγχυμα και μπορεί να προκαλέσουν βλάβες, όταν η συγκέντρωσή τους υπερβεί την ικανότητα του αμυντικού συστήματος προς απόσυρσή τους. Η διάρκεια, ή βιοδιαθεσιμότητα είναι ο συνολικός χρόνος που μια ίνα μπορεί να παραμείνει στους πνεύμονες. ΚΑθορίζεται από το ρυθμό από το ρυθμό που η ίνα μπορεί να διαλυθεί ή να κατακερματιστεί, από τη στιγμή της καθηλώσεώς της, που εξαρτάται από τη χημική της σύνθεση. Τα τρία αυτά χαρακτηριστικά των ινών καθορίζουν την ικανότητά τους να φτάσουν, παραμείνουν και συγκεντρωθούν στους πνεύμονες, με αποτέλεσμα την πρόκληση παθολογικών εξελίξεων(&).
τύποι ινών
Υπάρχουν διάφοροι τύποι ινών, και πολλοί έχουν επιχειρήσει διάφορες ταξινομήσεις (&, &, &). Μπορεί να διακριθούν σε φυσικές όπως οι ίνες αμιάντου, ή τεχνητές, όταν είναι αποτέλεσμα ανθρώπινης τεχνολογίας. Και οι δύο τύποι μπορούν, ακολούθως, να διακριθούν σε οργανικές και ανόργανες.
Οι οργανικές φυσικές είναι οι τρίχες των ζώων και οι φυτικές ίνες (βαμβάκι), ενώ στις ανόργανες ίνες εμπειρέχονται ποικίλια, με εξέχουσες τις ποικιλίες του αμίαντου, λόγω της ικανότητά τους να προκαλούν πνευμονοπάθειες. Οι οργανικές ίνες είναι κατασκευασμένες ίνες από πρώτη ύλη, φυσικά οργανικά υλικά, όπως τα πολυμερή σελουλόζης, ή συνθετικά, κατά τα οποία μη κατασκευή τους και η πρώτη ύλη είναι τεχνητά όπως οι ακρυλικές ίνες και το νάϊλον. Οι κατασκευασμένες ορυκτές ίνες (ΚΟΙ) έχουν κάποιες ομοιότητες με τις ίνες αμιάντου, αλλ΄ενός οι ίνες αμιάντου έχουν την τάση να σχίζονται ακτά μήκος και να καθίστανται λεπτότερες και λεπτότερες, οι ΚΟΙ διαιρούνται εγκάρσια, προς παραγωγή βραχύτερων και βραχύτερων τμημάτων που μπορούν να αποσυρθούν ευχερέστερα από το αμυντικό σύστημα (φαγοκυττάρωση). Οi ΚΟΙ υποδιαιρούνται σε συνεχή υαλονήματα (fiberglass), ορυκτό μαλλί και ανθεκτικές κεραμικές ίνες. Παρά τις διαφορές αυτές, λόγω του ότι έχει συγκεντρωθεί όγκος πληροφοριών αναφορικά με τις παθολογικές εκτροπές που προκαλούν οι ίνες αμιάντου, η πιθανόττηα ότι ύλες σε επίπεδο νανομορίων μερικά από τα οποία έχουν ινώδη δομή, έχουν τεθεί υπό το μικροσκόπιο της έρευνας, σχετικά με την ικανότητά τους να προκαλούν πνευμονοπάθειες (&).
η παθογένεια των ΚΟΙ
Όπως είναι γνωστό, οι ίνες αμιάντου προκαλούν δύο τύπου νεοπλασίας, το μεσοθηλίωμα και τον πνευμονικό καρκίνο. Λόγω ομοιότητας, με τις ίνες αμιάντου, άτομα εκτεθειμένα σε ΚΟΙ έχουν ελεγχθεί για τις 2 μορφές νεοπλασίας. Έχουν εκπονηθεί μελέτες φαλλάγγων, στις οποίες αναζητήθηκε η επίπτωση των δύο αυτών μορφών νεοπλασίας επί ατόμων επαγγελματικά εκτεθειμένων στις ΚΟΙ (&, &, &). Από τις μελέτες αυτές και σειράς άλλων δεν έχει επιβεβαιωθεί ότι οι ΚΟι έχουν καρκινογενετικές ιδιότητες (&), αν και διατυπώθηκαν επιοφυλάξεις αναφορικά με το σχεδιασμό των μελετών με τις δυσκολίες να διορθωθούν τα αποτελέσματά τους ως προς τους εμπλεκόμενους συγχυτικούς παράγοντες, αν και υπάρχουν πειραματικα΄δεδομένα που συνηγορούν ότι οι ΚΟΙ μπορεί να εμπλέκοπνται στην θαογένεια του μεσοθηλιώματος και του καρκίνου του πνεύμονος, με εξαίρεση ειδικούς τύπους υλαονημάτων, όπως το Ε και το 475, τα οποία σε ενδοϋπεζωκοτικές εναποθέσεις και προσλήψεις δι εισπνοών, έχουν απολήξει σε ανάπτυξη μεσοθηλιώματος (το 475) και πνευμονικό καρκίνο το Ε. Για τους λόγους αυτούς, τα συνεχή υαλονήματα και τα ορυκλτά μαλλιά θεωψρούνται ότι προκαλούν μη ταξιονομούμενη καρκινογένεση στον άνθρωπο, ενώ τα πλέον ανθεκτικά Ε και 475, θεωρούνται ως πιθανά καρκινογόνα.
Σε ότι αφορά την πνευμο νική ίνωση, τα ευρή ματα επί πειρα ματικών διατάξεων δεν έχουν δείξει την πιθανή σχέση τους, αν και περιορισμένη ίνωση μπορεί να επισημανθεί, με ορισμένους τύπους ΚΟΙ. Έχουν καταγραφεί σποραδικά κρούσματα σαρκοειδώσεως ήκοκκιοματώδους βλάβης στον πνεύμονα εκτεθειμένων σε υαλονήματα ή άλλους τύπους ορυκτού μαλλιού.
.. συνέχεια, εδώ:
επαγγελματικές πνευμονοπάθεις 2
συνέχεια, από: |εισαγωγή | τεχνητές ίνες και η επίπτωσή τους στους πνεύμονες | τύποι ινών | Η παθολογία των κατασκευασμένων -ορυκτών ινών |αμιάντωση|αμιάντωση 2| στρογγύλη ατελεκτασία|σιδηρούχα σωμάτια|παθήσεις οφειλόμενες στον αμίαντο | σιδηρούχα σωμάτια | ινώδης πλευρίτιδα | κακόηθες μεσοθηλίωμα|συνδεόμενος με τον αμίαντο πνευμονικός καρκίνος|
Αμιάντωση
Ως αμίαντο θεωρούμε ποικιλία φυσικών ορυκτπών πυριτικών ινών που χρησιμοποιούνται ευρεώς, λόγω της αντιστάσεώς τους στη φωτιά και ως μονωτικά. Οι ίνες αμιάντου εν γένει διακρίνονταισ τις σερπεντίνες (χρυσοτίλης κια λευκές ίνες) που είναι εύκαμπτες και σχετικά μακρές, ώστε σπάνια διεισδύουν στην περιφέρεια του πνεύμονος και ο αμίαντος αμφιβόλης που αποτελείται από ίνες κροκυδολίτη, κυανού αμιάντου και τρεμολίτη, είναι είναι ευθείες σκληρότερες κια άκαμπτες, ώστε διεισδύουν βαθύτερα στο πνευμονικό παρέγχυμα. Ανθίστανται περισσότερο στη διασπασή τους εντός των πνευμόνων |αμιάντωση|
Πλευριτική επινέμηση χωρίς παρεγχυματική βλάβη είναι συνηθισμένη εικόνα. Οι πλάκες του τοιχωματικού υπεζωκότα στο μέσο πνευμονικό πεδίο, αποτελούν το συχνότερο ακτινολογικό εύρημα επί αμιαντώσεως, συνήθως αμφοτερόπλευρες. Αποτιτανώσεις του υπεζωκότα παρατηρούνται σε ποσοστό 50% επί αμιαντώσεων και, ιδίως οι επιδιαφραγματικές πλάκες. Η διάχυτη υπεζωκοτική επινέμηση περιλαμβάνει τον διαφραγματικό υπεζωκότα, κατάληψη της πλευροδιαφραγματικής γωνίας, Απλή πλευριτική συλλογή μπορεί να αναγνωρισθεί στα πρώιμα στάδια (τα πρώτα 20 χρόνια) σε περίπου 30% των περιπτώσεων. Εάν προαχθεί σε πνευμονικό καρκίνο, συνήθως είναι η πλακώδους τύπου ή αδενοκαρινώματα. Το βρογχογενές καρκίνωμα επί αμιαντώσεως συνδέεται σχεδόν αποκλειστικά με κάπνισμα
Το μεσοθηλίωμα σχεδόν πάντα σχετίζεται με σωματίδια crocidolite,
Το μεσοθηλίωμα Δεν σχετίζεται με κάπνισμα. Αντίθετα με την πυριτίαση,
Εν τούτοι,ς το μεγάλο μεσοδιάστημα από την έκθεση ως την νόσηση σημαίνει ότι οι σχετιζόμενες με τον αμίαντο παθήσεις εξακολουθούν να παραμένουν διαγμνωστικά ενδεχόμενα. Είναι σημαντικό να έχουμε πλήρη κατανόηση των διαφόρων παθήσεων που οφείλονται στον αμίαντο, επειδή έχουν διαφορετικές εκδηλώσεις και διαφορετική έκβαση. Ο αμίαντος προκαλεί μια αιμορραγική βλάβη στους πνεύμονες
Οι αμιαντωσικές ίνες, ακολούθως περιβάλλονται από ένα φερριτίνοειδές υλικό, σχηματίζοντας τα ferruginous bodies, τα οποία ευθύνονται για τις παρατηρούμενες βλάβες στα βρογχιόλια και τις κυψελίδες
Αρχικά προσβάλλουν τους κάτω λοβούς. Οι διαμορφούμενες σκιάσεις είναι μικρές και έχουν ανώμαλο σχήμα. Ασαφοποιούν τα όρια της καρδιακής σιλουέττας.
Η αμίαντωση |αμιάντωση|προκαλείται από τα άλατα του αμιάντου. Οι εργάτες εκτίθενται με διάφορους τρόπους: κι έτσι είναι σημαντική η προσεκτική λήψη του επαγγελματικού ιστορικού για πολλά χρόνια στο απαρλεθόν, με λεπτοεμερείς αναφορές περί των καθηκόντων του.
Στις ΗΠΑ, το 90% του αμιάντου είναι λευκός αμίαντος (chrysotile)
Ανιχνεύεται στους απασχολούμενους στις συγκοοινωνίες, τα ναυπηγεία, τις κατασκευές. Από το 1970, ήδη, έχουν υποδειχτεί μέθοδοι προστασίας από την έκθεση κια η αντικατάστασή του από άλλα υλικά, όπου είναι δυνατό.
Σχεδόν όλοι οι ασθενείς εμφανίζουν, επίσης, υπεζωκοτική επινέμηση, οι αμιαντωσικές πλάκες είναι χαρακτηριστικές, διάχυτες υπεζωκοτικές παχύνσεις με αποτιτανώσεις και σχεδόν περιορισμένη πλευριτική συλλογή. Οι αμιαντωσικές πλάκες συχνά εντοπίζονται σε ακτινογραφίες που λήφθησαν για άλλο λόγο, ως αδρές παχειές λευκές γραμμές επί του τοιχωματικού υπεζωκότα, του διαφράγματος και του μεσοθωρακίου. όταν προβάλλονται κατά μέτωπο, οι αμιαντωσικές πλάκες μπορεί να έχουν την μορφή του φύλλου 'γκι' (holly leaf pattern). Αποτελούνται από λευκωπό, ινώδη ιστό, που συνήθως εδράζεται στον τοιχωματικό υπεζωκότα, έτσι, ώστε προκαλεί ουδεμία μεταβολήσ την ικανότητα αερισμού ή ανικανότητα. Η βαρύτητα της αμιαντώσεως, σχετίζεται με τη διάρκεια της εκθέσεως. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με το μεσοθηλίωμα, όπου ακόμη και πολύ περιορισμένη έκθεση μπορεί να προκαλέσει την πάθηση. Η περίοδος έπωάσεως είναι παρατεταμένη, ~15-30 έτη. Η αμιάντωση τυπικά προκαλεί ίνωση των κάτω πνευμονικών πεδίων, Όπως άλλες μορφές πνευμονικής ινώσεως, τα συχνότερα συμπτώματα είναι η δύσπνοια, και η μείωση της ανοχής στην άσκηση.
οξεία αμιαντωσική πλευρίτιδα, πλευριτική συλλογή. ΠΑρατηρείται πολλά χρόνια μτά την αρχική έκθεση σε αμίαντο, και οι ασθενείς μπορεί να απαναπτύξουν εικόνα επώδυνης, εξιδρωματικής πλευριτικής συλλογής, με αυξημένη ΤΚΕ. Το υγρό είναι συνήθως αιματοβαφές, ακόμη και απουσία κακοήθειας. Άλλα αίτια πλευριτικής συλλογής πρέπει, εν τούτοις, να αποκλειστούν |πλευριτική συλλογή-διακρίσεις|. Στην βιοψία υπεζωκοτός εμφανίζονται στοιχεία ινώδους φλεγμονής, χωρίς ιδιαίτερα διαγνωστικά ευρήματα και, συχνά, παρατηρείται αυτόματη λύση, αν και δεν αποκλείονται να απρτηρηθούν υποτροπιάζοντα επεισόδια που μπορεί να προσβάλουν και τα δύο ημιθωράκια μπορεί να απολήξουν σε ινοθώρακα.
⇒παχυπλευρίτις. Ως αποτέλεσμα εκθέσεως στον αμίαντο, μπορεί να αναπτυχθεί εντοπισμένη ή διάχυτη παχυπλευρίτιδα, συνήθως υποκλινική. Αναφέρεται ιστορικό επανειλημμένων επεισοδίων εκθέσεως. Η παχυπλευρίτιδα είναι ιδίως ορατή στις βάσεις, όπου επιβάλλεται κατάληψη πλευροδιαφραγματικής γωνίας, αρχικά ετρόπλευρης, αλλά αργότερα μπορεί να αναγνωρίζεται αμφοτερόπλευρα. Η προβολή ινωδών ταινιών, που εξορμώνται από τον παχυσμένο υπεζωκότα αποδίδει την εικόνα "crow's feet=πόδι της χήνας), στην ακτινογραφία θώρακος, που στην πραγματικότητα πρόκειται για μια στρόγγυλη ατελεκτασία.
παθήσεις οφειλόμενες στον αμίαντο
Ο κίνδυνος της υγείας από τον αμίαντο έχει πλήρως κατανοηθεί και είναι πέραν κάθε αμφιβολίας. Η εισπνοή ινών αμιάντου μπορεί να προκαλέσει, υπό φθίνουσα συχνότητα, μη κακοήθεις πλευριτικές παθήσεις, ινώδη πλευρίτιδα ή/και περικαρδίτιδα, πνευμονικό καρκίνο, κακόηθες μεσοθηλίωμα, και αμιάντωση. χωρίς να αναφέρουμε τα εξωπνευμονικά νεοπλάσματα (&). Ο συνεχώς αυξανόμενος αριθμός ασθενών με παθήσεις συνδεόμενες με τον αμίαντο, η απουσία ελάχιστων συγκεντρώσεων ασφαλείας, οι δυσκολίες να εφαρμοστούν ασφαλή μέτρα προστασίας στα εργοτάξια, η διαθεσιμότητα εναλλακτικών υλικών, και η εντεινόμενη κοινωνική πίεση απέληξαν στη λήψη διαρκώς εντεινόμενων περιοριστικών μέτρων, αναφορικά με τη χρήση του αμίαντου, μέχρις της οριστικής απαγορεύσεως της χρήσεώς του. Παρ΄όλα αυτά ορυχεία εξορύξεως εξακολουθούν να είναι σε λειτουργία και η ετήσια διακίνησή του υπερβαίνει τα 2 εκατομμύρια τόνους.
Ο σχετικός κίνδυνος προκλήσεως μιας μορφής παθολογικής εκτροπής συνδεόμενη με τον αμίαντο αυξάνεται με την αθροιστική έκθεση, το μέγεθος των εισπνεύσιμων ινών, και το βαθμό της βιοδιασθεσιμότητας (&). Γενικά, οι απότοκες εκθέσεως στον αμίαντο παθήσεις εμφανίζουν μεγάλο χρόνο 'επωάσεως' > 20 έτη, μετά την αρχική έκθεση έτσι, ώστε, παρά την απαγόρευση της χρήσεώς του, η εμφάνιση παθολογικών καταστάσεων οφειλόμενων σε έκθεση στον αμίαντο θα αντιμετπίζονται για πολλά χρόνια ακόμη, από τη δεξαμενή των εκτεθέντων τα προηγούμενα χρόνια. Οι παθήσεις που οφείλονται στην έκθεση στον αμίαντο δεν πρέπει να θεωρούνται παρωχημένες, ιδιαίτερα επίσης επειδή η χρήση του δεν έχει τελείως και σε πλανητικό επίεπδο απογαορευτεί. Μερικές εφαρμογές του, όπως μονωτικά πλοίων και στα φρένα αυτοκινήτων, ή σε άλλες εφαρμογές που δεν έχουν αποσυρθεί. Αναμένεται ότι η θνητότητα από μεσοθηλίωμα θα παραμένει υψηλή μέχρι τουλάχιστον το 2015, όπως έχει, πρόσφατα, εκτιμηθεί (&). Αναμένεται, μάλιστα να διπλασιασθεί περί το 2018 (9000), σχετικά με τη θνητότητα το 1995 (5000). Ο υψηλότερος κίνδυνος αφορά άτομα που γεννήθηκαν την πενταετία 1945-1950, εκ των οποίων 1/150 θα καταλήξει από μεσοθηλίωμα (&, &, &). Υπάρχει μεγάλη διακύμανση στους επιδημιολογικούς δείκτες των παθήσεων από αμίαντο, ανάλογες με το επίπεδο βιομηχανιοποιήσεως. Έτσι, ενώ σε πολλλές βιομηχανικά ανεπτυγμένες χώρες στην Ευρώπη, η επίπτωση των παθήσεων από αμίαντο κυμαίνεται σε 8/100000, σε άλλες χώρες, όπως η Ισπανία, με συγκρίσιμα επίπεδα βιομηχανοποιήσεως, η επίπτωση είναι μειωμένη 1/100000 (&). Οι διαφορές οφείλονται σε αδυναμία διαγνώσεων παθήσεων απότοκων εκθέσεων στον αμίαντο. Παρ΄όλο ότι η θεραπευτική δυνατότητα των παθήσεων αμιάντου είναι περιορισμένη, η αναγνώριση της διαγνώσεως έχει κρίσιμη συνέπεια τόσο σε ατομικό επίπεδο (αναφορικά με τις οικονομικές προσαρμογές και την πρόληψη των παθήσεων με τον περιορισμό συνεργητικών παραγόντων, όπωςπ.χ., το κάπνισμα), όσο και σε κοινωνικό επίπεδο (αναφορικά με την επιδημιολογική κινητικότητα της παθήσεως). Είναι προφανές ότι εάν δεν έχει καταγφραφεί το επαγγελματικό ιστορικό εκθέσεως στον αμίαντο είναι αδύνατο να διαγνωστούν παθήσεις οφειλόμενες σε έκθεση στον αμίαντο, επειδή η κλινική εικόνα είναι συνήθως εντελώς μη ειδική. Κλασικό παράδειγμα είναι η διάμεση πνευμονία που συνδέεται με την αμιάντωση, ακόμη και το κακόηθες μεσοθηλίωμα, που μπορεί να είναι δύσκολο να διαφοριστεί με παθολογοανατομικούς όρους από το μεταστατικό αδενοκαρκίνωμα, ο αιτιολογικός παράγων των οποίων μπορεί να διαφύγει, εκτός και εάν βασιστεί σε πολύ λεπτομερή λήψη του επαγγελματικού ιστορικού, που, επιπλέον, θα οδηγήσει και τις ανοσοϊστοχημικές εξετάσεις. Η ερώτηση, εάν ο ασθενής έχει έλθει σε επαφή με τον αμίαντο δεν είναι ικανή να διακρίνει τους εκτεθειμένους από τους μη και δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής ότι και οι σύζυγοι των εργαζομένων σε περιβάλλον αμιάντου μπορεί να έχουν επίσης εκτεθεί, κατά την πλύση των ενδυμάτων εργασίας του συζύγου (&).
σιδηρούχα σωμάτια
Οι ίνες αμιάντου, εισπνέομενες, προκαλούν ένα αιμορραγικό σύνδρομο στους πνεύμονες. Οι ίνες, ακολούθως περιενδύονται από ένα σιδηρούχο περίβλημα σχηματίζοντας τα σιδηρούχα σωμάτια (ferruginous bodies), τα οποία βλάπτουν βρογχιόλια και αεροχώρους. Μιά άμεση αποτίμηση του βαθμού προηγούμενης εκθέσεως και του κινδύνου προσβολής, είναι η ανάλυση της περιςεκτικόττηας αμιάντου στους πνεύμονες. Τα σιδηρούχα σωμάτια είναι επικαλλυμμένα με σίδηρο σωμάτια εντός των μακροφάγων και μπορούν να εντοπισθούν με τη βοήθεια ηλεκτρoνικού μικροσκοπίου. Τιμές > 100 σιδηρούχων σωματίων ανά γραμ ιστού, σε ιστολογικά σωμάτιο/ml, σε BAL, είναι ενδεικτικά εκθέσεως (&). Ο τύπος του αμίαντου στον οποίο εκτέθηκε ο αθενής μπορεί να εντοπιστεί με κατάλληλες απεικονιστικές τεχνικές. αμιαντωσικές πλάκες κατ΄αντιστοιχία με τις πλευρές παρασκευάσματα ή 1 σιδηρούχο
Η αμιάντωση προσβάλλει συχνότερα τους κάτω λοβούς. Η παρουσία παρεγχυματικής βλάβης διακρίνει την αμιάντωση από τη "συνδεόμενη με τον αμίαντο πλευριτική νόσο". Οι σκιάσεις είναι μικρές "σκληρές" και με ανώμαλο σχήμα. Η καρδιακή σιλουέττα μπορεί να καταστεί ασαφής. Εξ ορισμού, υπάρχει μικρής εκτάσεως υπεζωκοτική συλλογή. Η υπεζωκοτική επινέμηση, χωρίς παρεγχυματική βλάβη, αναγνωρίζεται συχνά, μεταξύ ασθενών με αμιάντωση. Η πλευριτική συλλογή είναι συνήθως περιορισμένη. Η νόσος χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση των "υπεζωκοτικών πλακών". Οι υπεζωκοτικές πλάκες στο μέσο πνευμονικό πεδίο, συνήθως μεταξύ 6ης-9ης πλευράς και αμφοτερόπλευρες. Δεν προσβάλλουν τις κορυφές και τις βάσεις και εδράζονται στον σπλαγχνικό υπεζωκότα. Αντιστοιχούν με τις πλευρές, όχι με τα μεσοπλεύριοα διαστήματα. Σπανιότερα, αναγνωρίζονται εικόνα εκτεταμένης παχυπλευρίτιδας, που επινεμείται και τον διαφραγματικό υπεζωκότα, με αποτέλεσμα την κατάληψη της πλευροδιαφραγματικής γωνίας, και ευρύτερες μοίρες υπεζωκότος. Υπεζωκοτικές αποτιτανώσεις. σε ποσοστό >50%, επί αμιαντωσικής υπεζωκοτικής προσβολής. ιδίως κατά μήκος του διαφραγματικού υπεζωκότα. Οι αποτιτανώσεις διακρίνονται ευχερώς στην κατά μέτωπο συμβατικές ακτινογραφίες με την χαρακτηριστική εικόνα rolled edge (ατελεκτασία), σκληρότερου, παρ΄ότι στο κέντρο τους.
Ως προς τη διαχείριση του ασθενούς, αρχικά πρέπει να αποφασιστεί ποιός ασθενής χρειάζεται ανάλυση του φορτίου αμιάντου κια με ποιά μέθοδο θα προσδιοριστεί. Παρόμοια ανάλυση δεν είναι απαραίτητη, επί λεπτομερούς επαγγελματικού ιστορικού, από το οποίο προκύπτει αναμφίβολη έκθεση στον αμίαντο, ή εάν η διερευνώμενη πάθηση σχετίζεται οριστικά με τον αμίαντο, όπως το κακόηθες μεσοθηλίωμα. Πρέπει, όμως να σημειωθεί ότι οι εκδηλώσεις συχνά είναι μη ειδικές, η οι παραρεχόμενες πληροφορίες από το ιστορικό και την ιατρική εξέταση δεν συμπίπτουν με τα απεικονιστικά ευρήματα και τα συμπτώματα. Στις περιπτώσεις αυτές, χρειάζεται μελέτη του πνευμονικού φορτίου αμιάντου. Ιδιαίτερα, αφότου η αμιάντωση, το κακόηθες μεσοθηλίωμα, ο πνευμονικός καρκίνος, και, τελευταία, η ινώδης πλευρίτιδα και η ινώδης περικαρδίτιδα, σε ασθενείς με εικαζόμενη έκθεση σε αμίαντο αποτελούν αίτια αποζημιούμενης επαγγελματικής νόσου (&). Η αναγνώριση ινών αμιάντου στους πνεύμονες ασθενών με πνευμονικό καρκίνο ή διάμεση πνευμονική ίνωση ακόμη και εάν ανανγνωρίζονται άλλοι παράγοντες κινδύνου (π.χ., κάπνισμα), πρέπει να αποδίδεται στην έκθεση στον αμίαντο, ενώ ή απουσία ινών στο πνεύμονα μπορεί να αποκλείσει την εκ του αμιάντου αιτιολογία.
συνδεομένος με τον αμίαντο πνευμονικός καρκίνος. Σε επιδημιολογικές μελέτες έχει εντοπιστεί αυξημένη επίπτωση ΠΚ σε άτομα εκτεθειμένα στον αμίαντο, με σχεδόν γραμμική συσχέτιση μεταξύ της δόσεως που προσλήφθηκε και της συχνότητας του νεοπλάσματος |παθογένεια κατασκευασμένων ορυκτών ινών, ΚΟΙ|. Σημειώνεται ότι ο συνδυασμός καπνίσματος και αμιάντου απολήγει σε πολλαπλασιαστική αύηση της επιπτώσεως του ΠΚ. Τα κλινικά χαρακτηριστικά, η διαγνωστική προσέγγιση, η σταδιοποίηση και η θεραπεία του με τον αμίαντο συνδεόμενο πνευμονικού καρκίνου είνια απρόμοια με τον μη συνδεόμενο με αμίαντο ΠΚ, αλλά οι σημειούμενες διαταραχές της πνευμονικής λειτουργίας ως αποτέλεσμα της αμιαντώσεως μπορεί να αποκλείουν τη χειρουργική επέμβαση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Όλα τα σχόλια θα εμφανίζονται μετά την έγκρισή τους από τους διαχειριστές του Astakos-News. Υβριστικά σχόλια ή σχόλια που δεν έχουν σχέση με το παραπάνω άρθρο, δεν θα δημοσιεύονται. Τα σχόλια και τα κείμενα των αναγνωστών εκφράζουν τους ίδιους και δεν υιοθετούνται κατ' ανάγκη από την παρούσα ιστοσελίδα.