Ευχές με ποίημα της Ελένης Στρατούλη για το Πάσχα

Αυτές τις γιορτινές μέρες, που με αιτία ή αφορμή τον κορωνοϊό συνεχίζουμε να βιώνουμε το παράδοξο, σε συνθήκες ειρήνης, ελευθερίας και δημοκρατίας να στερούμαστε στοιχειώδη ατομικά και συλλογικά δικαιώματα και παράλληλα τις πιο αυτονόητες χαρές της ζωής (πολλοί μάλιστα και την ίδια τους τη ζωή), ας αναζητήσουμε τουλάχιστον τη χαρά σε πράγματα απλά, γύρω μας και μέσα μας. Κι εμείς οι μεγαλύτεροι ας αναπολήσουμε τα χρόνια που ήμασταν παιδιά και που χωρίς internet, facebook, netflix και τα άλλα σύγχρονα μέσα επικοινωνίας και ψυχαγωγίας, με την αθωότητα και την αμεριμνησία της ηλικίας μας βρίσκαμε χαρά σε μια μαργαρίτα, μια πασχαλίτσα, μια πεταλούδα, μια λιτή λαμπάδα, ένα κόκκινο αυγό…

Γι’ αυτό, εύχομαι ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ, σε μια νοητή κάρτα με τις πασχαλινές ζωγραφιές των παρακάτω στίχων μου:

ΠΑΣΧΑΛΙΝΕΣ ΖΩΓΡΑΦΙΕΣ

Το δάσος από χρυσαφένιες μαργαρίτες,

που ανυπομονούν να μου φανερώσουν

ότι μ’ αγαπά ο πρίγκιπας του ονείρου μου.

Η κόκκινη πασχαλίτσα στ’ ακροδάχτυλο

που διστάζει, πριν πετάξει για να μου φέρει

τα παπουτσάκια του παιδικού τραγουδιού.

Τα κίτρινα φτερά της μεθυσμένης πεταλούδας

που ακολουθεί ξεμυαλισμένη το ταίρι της,

χωρίς να ξέρει πως πλησιάζει το τέλος της.

Τα γιορταστικά μπαλέτα από παπαρούνες,

που οι μελανές καρδιές τους τρεμουλιάζουν

με το λίκνισμα των πορφυρών τους πέπλων.

Το ξαφνιασμένο ξύπνημα της θλιμμένης πλάσης

απ’ το χαρμόσυνο καλημέρισμα της καμπάνας

και το σπάσιμο των γυαλικών στα λιθόστρωτα.

Η πομπή των καπνισμένων σταυρών στο ανώφλι,

τα σταυρωτά φιλιά της αγάπης στα μάγουλα

και το βαμμένο αυγό μες στη σφιγμένη χούφτα.-

ΕΛΕΝΗ ΣΤΡΑΤΟΥΛΗ

Συν/χος δικηγόρος

κάτοικος Κέρκυρας

καταγόμενη από τον Αστακό Αιτωλοακαρνανίας.