Κοπή Πρωτοχρονιάτικης πίτας στο κομμωτήριο της Γκέλυς Ταπραντζή

Υπάρχει μια συνοικία της Αθήνας η οποία περικλείει τρία χαρακτηριστικά γνωρίσματα. Την Ομορφιά, την Προσφυγιά και τον Πανιώνιο. Φυσικά δεν είναι άλλη από την Νέα Σμύρνη.

Ακριβώς λίγα μετρά από το γήπεδο της ιστορικής ομάδας, βρίσκεται ένα από τα πιο εντυπωσιακά κομμωτήρια που συγκαταλέγεται στα high του είδους. Δυο εντυπωσιακές κυρίες ένωσαν το γούστο, το μεράκι, την εμπειρία αλλά και το Ξηρομερίτικο ταμπεραμέντο και δημιούργησαν αυτήν την επιχείρηση που πολύ γρήγορα συμπεριελήφθη στα top των του είδους. Αστακιώτισα η μια η Γκέλυ (όπως την ξέρουν όλοι) Ταπρατζή, η Ελένη Γέννη η άλλη (βέβαια το επίθετο δεν προσδιορίζει Ξηρομερίτικο όνομα) με άνδρα από τον Αστακό τόλμησαν και επέτυχαν, όπως δείχνουν τα στοιχειά με την αξιοζήλευτη -για πολλά γνωστά κομμωτήρια- πελατεία.

Σήμερα λοιπόν περίπου 2 χρόνια (ημερολογιακά) έκοψαν την Πρωτοχρονιάτικη Βασιλόπιτα στον καλαίσθητο αυτό χώρο μαζί με ένα ελάχιστο μέρος από φίλους και πελάτες (διότι η προσέλευση όλων όσων έχουν περάσει από τα ψαλιδοχτενίσματα της Γκέλυς και της Ελένης σίγουρα θα χρειάζονταν το γειτονικό κλειστό γυμναστήριο) και μέσα από τις καθιερωμένες ευχές έδωσαν ραντεβού για το νέο έτος. 

Πρωτότυπα της διοργάνωσης ήταν ότι στη βασιλόπιτα υπήρχαν δυο φλουριά που όμως δυστυχώς για τον δεύτερο τυχερό, δεν βρέθηκε διότι από την διαδικασία της κοπής τέσσερα κομμάτια έμειναν ορφανά και πιθανόν το δεύτερο φλουρί να βρίσκονταν στα συγκεκριμένα!!!

Ο μπουφές πέραν των βασικών γλυκισμάτων περιελάμβανε εδέσματα όπως η ΑΥΘΕΝΤΙΚΗ ΡΑΒΑΝΗ ΜΕ ΤΟ ΑΜΥΓΔΑΛΟ και ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΧΑΛΒΑ ΣΙΜΙΓΔΑΛΕΝΙΟ, δημιουργήματα της Γκέλυς που μας εξέπληξε παρουσιάζοντας μας και το δεύτερο ταλέντο της την μαγειρική Φυσικά όπως ήταν αναμενόμενο όλα τα βιομηχανικά γλυκά έμειναν στις πιατέλες και τα δυο σπιτικά εξαφανίστηκαν πριν ακόμη μπει το μαχαίρι στην βασιλόπιτα

ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΟΛΟΨΥΧΑ ΚΑΛΕΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ 

ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΧΑΡΑ.

Φωτορεπορτάζ: Χρήστος Μπόνης