ΑΓΙΟΣ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ (ΑΣΤΑΚΟΣ)
Η περιοχή αυτή λίγο έξω από τον Αστακό είναι συνυφασμένη με το ομώνυμο εκκλησάκι του Αγίου Παντελεήμονα. Η γενιά της 10ετίας του 1980 και έπειτα δεν γνωρίζει καθόλου την ιστορία αυτής της περιοχής.
Πολλοί Αστακιώτες, επιφανείς επαγγελματίες αλλά και οικονομικά εύρωστοι, κατείχαν μεγάλες εκτάσεις της συγκεκριμένης περιοχής από την δεκαετία του 1950 και μετά. Οι δε επαγγελματίες (όπως π.χ. το περίφημο τυροκομείο του Σαλαγιάννη) δραστηριοποιούνται επιχειρηματικά σε συνθήκες με τα σημερινά δεδομένα και την εξέλιξη της τεχνολογίας, θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν σχεδόν πρωτόγνωρες. Παρόλα αυτά όμως τα προϊόντα τους (κυρίως το τυρί) ήταν εξαιρετικής ποιότητας και με την ακριβή έννοια της λέξης ΑΓΝΑ. Παράλληλα πολλοί επιφανείς Αστακιώτες κατείχαν εκτάσεις, τις οποίες με την πάροδο του χρόνου είτε τις μεταβιβάσαν σε συγγενείς τους, είτε προέβησαν σε αγοραπωλησίες.
Το συγκεκριμένο αυτό λιμάνι (όπως αναφέρουν πήγες με γνώση στην ιστορία του) χρησιμοποιούταν ως ασφαλές αγκυροβόλιο μικρών πλοίων και κατά τον 19ο μ.Χ. αιώνα είχαν χτιστεί εκεί αποθήκες και βυρσοδεψεία ως αποτέλεσμα των εμπορικών δραστηριοτήτων που σχετίζονταν με το βελανίδι.
Όπως αναφέρει και το blog Μπαμπινι ιν (Bambini In) στη δυτική πλευρά του όρμου και πάνω σε έναν κωνικό λοφίσκο υπάρχει ένα μικρό φρούριο με έξι ημικυκλικούς πύργους, χτισμένο πιθανόν κατά το τέλος της κλασικής περιόδου προκειμένου να αντιμετωπιστούν πειρατικές επιδρομές.
Κατά μία άποψη, ο γραφικός ορμίσκος του Αγίου Παντελεήμονα, στην Αιτωλοακαρνανία, αποτελούσε ασφαλές λιμάνι της αρχαίας πόλης του Αστακού. Κατά άλλους, η οχυρωμένη Ακρόπολη στην κορυφή του λόφου, πολύ κοντά στον όρμο, σχετιζόταν με την αρχαία πόλη Μάραθο ή λειτουργούσε ως καταφύγιο για τις πειρατικές επιδρομές.
Όποια και να ήταν η χρήση της θέσης στην αρχαιότητα, το σίγουρο είναι ότι τα μνημεία της περιοχής, αρχαία και νεότερα, βρίσκονται μέσα σε ένα πανέμορφο φυσικό τοπίο, αρκετά αλώβητο, παρά τη γειτνίασή του με το Πλατυγιάλι, που μετατράπηκε σε Ναυτιλιακή Βιομηχανική Περιοχή.
Η πρόσβαση στην περιοχή αυτή πραγματοποιούνταν αποκλειστικά με πλοία (καΐκια) από τον Αστακό. Στην πορεία των χρόνων με την διάνοιξη του δρόμου για το Πλατυγιάλι, κατασκευάστηκε στην αρχή ένας μικρός δρόμος χωρίς ασφαλτόστρωση, στην συνεχεία δε, υπήρξαν παρεμβάσεις τόσο από τις εκάστοτε Δημοτικές Αρχές όσο και από ιδιώτες και ο δρόμος επιδιορθώθηκε με άσφαλτο.
Σήμερα η συγκεκριμένη περιοχή έχει μόνο μουσειακή (ιστορική) άξια χωρίς καμιά επισκεψιμότητα, όσοι δε την επισκέπτονται, ο μοναδικός λόγος είναι ο εορτασμός του Αγίου Παντελεήμονα.
Σημειωτέον ότι το 2016 το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο, έδωσε ομόφωνα το «πράσινο φως» στην κήρυξη της περιοχής ως αρχαιολογικού χώρου, κάτι το οποίο πιθανόν να μην γνωρίζει κανείς.
Φωτορεπορτάζ: Χρήστος Μπόνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Όλα τα σχόλια θα εμφανίζονται μετά την έγκρισή τους από τους διαχειριστές του Astakos-News. Υβριστικά σχόλια ή σχόλια που δεν έχουν σχέση με το παραπάνω άρθρο, δεν θα δημοσιεύονται. Τα σχόλια και τα κείμενα των αναγνωστών εκφράζουν τους ίδιους και δεν υιοθετούνται κατ' ανάγκη από την παρούσα ιστοσελίδα.