Χρήστος Μπόνης: Αστακός - Ρετρό ιστορίες

Γράφει ο Χρήστος Μπόνης

Το 1986 ένας νέος επιχειρηματίας (και το ΝΕΟΣ δεν προσδιορίζεται στην ηλικία καθόσον η μνήμη μου τουλάχιστον την στιγμή που γράφω αυτό το κείμενος δεν με βοηθάει να θυμηθώ ποιος ήταν) αποφάσισε να αξιοποιήσει ένα οίκημα και να το μετατρέψει σε καφέ.

Πράγματι μετά από ένα χρονικό διάστημα ο όμορφος αυτός χώρος που ήταν για κάποια χρόνια κλειστό σπίτι, μετατράπηκε σε ένα νέο στέκι που σιγά σιγά άρχισε να κερδίζει αρκετούς νέους θαμώνες που σταδιακά άρχισαν να απομακρύνονται από τα παραδοσιακά τότε καφενεία του Αστακού. Ο χώρος εσωτερικά διαμορφώθηκε ή τροποποιήθηκε για τις ανάγκες του καφέ και της μπύρας χωρίς να όμως να μετακινηθεί, ή να αφαιρεθεί κάτι από την εξαιρετικά όμορφη αλλά και εντυπωσιακή διακόσμηση των τοίχων.

Με την πάροδο του χρόνου και κυρίως της χειμωνιάτικες μέρες όσοι απολάμβαναν τον καφέ τους, την μπύρα ή το ούζο είχαν συνοδεία κάποιους από τους μονίμους θαμώνες που αρέσκονταν να ασχολούνται με μουσικά όργανα πάντα σαν αυτοδίδακτοι που ήσαν άρεσαν περισσότερο στους δεκάδες φίλους του καφέ.

Η συγκεκριμένη καφετερία είναι το σημερινό Porto που μέχρι πριν λίγο καιρό διαχειρίζονταν από τα αδέλφια Δεμερούκη και η οποία μεταβιβάστηκε σε νέο ιδιοκτήτη. Η εσωτερική ομορφιά ήταν ένας επιπλέον λόγος που αρκετές παρέες σιγά σιγά έγιναν πολυπληθέστερες, κάτι που ικανοποίησε τον συγκεκριμένο επιχειρηματία (εξακολουθώ να μην θυμάμαι το όνομα) ότι η απόφαση του να μην αλλάξει τίποτα ήταν σωστή, παράλληλα δε οι αυτοδίδακτοι μουσικοί ξεδίπλωναν το ταλέντο τους, το οποίο βέβαια στην πορεία έμεινε στο ράφι καθόσον ακολούθησαν άλλους επαγγελματικούς προορισμούς.

Όλα αυτά συνέθεταν και δημιουργούσαν πανέμορφες στιγμές από τις παρέες με πολύ φιλική διάθεση από όλους χωρίς ίντριγκες, μισαλοδοξίες, με αγνά αισθήματα όλοι κάτι που στις σημερινές εποχές έχουν εκλείψει (εξαφανίσει) πολλές από αυτές τις αρετές και ευαισθησίες.

 

 

Φωτογραφίες: Χρήστος Μπόνης