Χρήστος Μπόνης: Κάποιες σκέψεις στα απόνερα της εκδήλωσης στον Αστακό με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου του Νίκου Μήτση

Κάποιες σκέψεις στα απόνερα της εκδήλωσης στον Αστακό με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου του Νίκου Μήτση

Με κοινή συμφωνία Συλλόγου Απανταχού Αστακιωτών και η ΟΠΣΥΞ αποφασίστηκε, όπως μετά την πρώτη παρουσίαση στην Αθήνα, να πραγματοποιηθεί μια δεύτερη εκδήλωση στον Αστακό, με το σκεπτικό να δώσουμε την ευκαιρία σε πολλούς συνδαιτημόνες μας που η χιλιομετρική απόσταση δεν τους έδωσε την δυνατότητα να παρευρεθούν στην Αθήνα, να έρθουν στην εκδήλωση να ακούσουν, να μάθουν να πληροφορηθούν σημαντικά γεγονότα για τον Αστακό μέσα από τους εξαίρετους ομιλητές. Παράλληλα δε ενώ είχε επιλεγεί συγκεκριμένη ημερομηνία για την παρουσίαση, που δυστυχώς συνέπιπτε με άλλη εκδήλωση, την μεταθέσαμε τόσο για να μην συμπέσουν ταυτόχρονα δυο εκδηλώσεις στερώντας η μία της άλλης έναν αριθμό θεατών που ίσως να είχαν ενδοιασμούς ως προς την επιλογή όσο και για να υπάρχει αρκετός χρόνος ως την καθοριστική δεύτερη ημερομηνία να προετοιμάσουμε καλύτερα την εκδήλωση και έτσι λοιπόν οριστικοποιήθηκε η 21η Αυγούστου. Η παρουσίαση την οποία συντόνισε με αρκετή μεγάλη επιτυχία ο Αστακιώτης Δημοσιογράφος Δημήτρης Γκόλιας και με τους εξαιρετικούς παρουσιαστές κατά γενική ομολογία ήταν άψογη ως προς το διαδικαστικό μέρος και μόνο.

Με αυτά τα δεδομένα (δηλ. τα ονόματα των συντελεστών αλλά και το ανεκτίμητο ιστορικό περιεχόμενο του δίτομου έργου) η εκτίμηση όλων των εμπλεκόμενων ήταν ότι θα τύχει μεγάλης ανταπόκρισης τόσο των γηγενών Αστακιωτών (κυρίως) όσο και των παραπλήσιων δημοτικών διαμερισμάτων, γεμίζοντας ασφυκτικά την συγκεκριμένη περιοχή που έχει καθιερωθεί για εκδηλώσεις του Δήμου με την χαρακτηριστική ονομασία ΝΕΑ ΠΛΑΤΕΙΑ. 

Παρότι η προσέλευση ήταν ικανοποιητική, (περίπου 200 άτομα) εν τούτοις η ικανοποίηση μέσω των προσδοκιών που τρέφαμε δεν ήταν η αναμενόμενη, καθόσον αρκετοί κάτοικοι του Αστακού αδιαφορήσαν κάποιοι επιδεικτικά, δίνοντας προτεραιότητα την συγκεκριμένη ώρα σε άλλου είδους ενασχόληση, όπως π.χ. να απολαμβάνουν τον freddo ή το τσίπουρο στις καφετέριες, σχολιάζοντας πιθανόν και την εκδήλωση ή τα κακώς κείμενα του Αστακού (όπως χαρακτηριστικά συμβαίνει), αδιαφορώντας (και είναι ακριβής ο χαρακτηρισμός) για μια τέτοια εκδήλωση στην οποία τα αποκαλυπτικά στοιχεία για το πως σήμερα αυτός ο τόπος (Αστακός) από μια ερημική τοποθεσία δημιουργήθηκε μια πανέμορφη από φυσικό κάλλος κατοικημένη περιοχή, καθώς επίσης και για πολλά και άγνωστα μέχρι σήμερα στοιχεία για τους προγόνους τους, έδειξαν πλήρη αδιαφορία. Η μιζέρια, η κακομοιριά η ζηλοφθονία και η ρουφιανοποίηση είναι χαρακτηριστικά στοιχεία του Αστακού που κυριαρχούν τα τελευταία χρόνια ένθεν και ένθεν. Οι κυρίαρχες συζητήσεις στα καφενεία (Ευρωπαιστί καφετέριες) ουζερί, κλπ αναλώνονται στην αρνητική εικόνα του Αστακού που πιθανώς σε πολλές εκτιμήσεις να έχουν και δίκιο αλλά περιορίζονται στις υποδείξεις, παραμένοντας έτσι στην επιφανειακή όψη αλλά το πως θα διορθωθούν όλα αυτά, ποιες λύσεις υπάρχουν (αν υπάρχουν και αν είναι εφικτές) ποιοι έχουν ευθύνη και ποιοι τις αποκαλύπτουν, καμία απάντηση.

Μια εκδήλωση που θα έπρεπε απαρέγκλιτα να έχει προσελκύσει τον μισό πληθυσμό του Αστακού, περιορίστηκε σε περίπου 200 άτομα (που με τις παρούσες συνθήκες δεν είναι ευκαταφρόνητος αλλά όχι ικανοποιητικός), η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων στο τέλος της εκδήλωσης δήλωνε ενθουσιασμένη. Βέβαια ποτέ δεν λείπουν και τα λεγόμενα ευτράπελα και θα ήταν απίθανο να είχαν απουσιάσει και στην συγκεκριμένη εκδήλωση, και μάλιστα όχι ένα αλλά πολλά. Θα αναφέρω κάποια χαρακτηριστικά παραδείγματα. 

Μετά το τέλος της εκδήλωσης και αφού αποσύρθηκε και ο τελευταίος θεατής, έφθασα σε μια καφετέρια ελπίζοντας να προλάβω κάποια τελευταία λεπτά διεθνή ποδοσφαιρικού αγώνα (ΑΕΚ με την Άντερλεχτ), φθάνοντας δέχθηκα τουλάχιστον τέσσερις ερωτήσεις από ισάριθμους θαμώνες, δεν αναφέρω περισσότερους για να μην δημιουργήσω ψευδαισθήσεις, που με ρώτησαν αν τελείωσε η εκδήλωση (πως θα μπορούσε άλλωστε να ήμουν εκεί χωρίς να έχει τελειώσει). Στην θετική απάντηση επανήλθαν ΠΩΣ ΘΑ ΠΑΡΩ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ;;; Τους έδωσα κατάμουτρα που λέμε την απάντηση θα πάρετε…… Αυτή είναι μια μικρογραφία της κοινωνίας του Αστακού. Όλοι την γνωρίζουμε, όλοι την σχολιάζουμε, όλοι την αποδεχόμαστε αλλά στο τέλος όλοι ίσως την καταδικάζουμε.

Ας μεταφέρω άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα. Ορισμένοι από όσους είχαν προσέλθει στην εκδήλωση, λίγο πριν κλείσει ο συγγραφέας, απαιτούσαν (κυριολεκτικά) να πάρουν το βιβλίο και να φύγουν. Ο λόγος της παρουσίας τους (ευτυχώς ελαχίστων αλλά δεν παύει να χαρακτηρίζεται ως πράξη απαράδεκτη και προσβλητική απέναντι σε όσους επέμειναν να παραμείνουν και να ακούσουν την τελευταία λέξη ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ) δεν ήταν η ενημέρωση ούτε η ηθική επιβράβευση των συντελεστών της έκδοσης και της εκδήλωσης αλλά πως θα επωφεληθούν να πάρουν το βιβλίο, μιας και είχε αποφασιστεί (είχε ανακοινωθεί) να διανεμηθεί δωρεάν. Ορισμένοι μάλιστα προβάλλοντας αστεία, αλλοπρόσαλλα και παράλογα επιχειρήματα προβάλλοντας δήθεν ιατρικό πρόβλημα, ιατρικές γνωματεύσεις για ασθένειες που έχουν και δεν τους επιτρέπει να παραμείνουν. 

Άλλο παράδειγμα (τελευταίο). Πολυπληθείς οικογένεια του Αστακού με συγγενείς εγγόνια, κουμπαριές, ματζανάκηδες, συμπεθέρους, κ.λ.π αναζητούσαν εναγωνίως τρόπο να προμηθευτούν το βιβλίο από τις καρέκλες ενός καταστήματος που είχαν καταλύσει από πολύ ώρα έχοντας ως προπέτασμα ότι η μεγάλη αυτή οικογένεια ΕΚΠΡΟΣΩΠΗΘΗΚΕ ΑΠΌ ΕΝΑ ΠΡΟΣΩΠΟ. Η θλιβερή αυτή εικόνα που σταδιακά εμφανίζεται στον Αστακό τα τελευταία χρόνια, δηλ. η απαξίωση κάθε δραστηριότητας, είτε λέγεται πολιτιστική είτε κοινωνική είτε αθλητική από την μεγάλη πλειοψηφία των κατοίκων (ΑΝΑΦΕΡΟΜΑΙ Μόνο ΣΤΟΝ ΑΣΤΑΚΌ) έχει πολύπλευρες αφετηρίες, αντανακλά σε μια κοινωνία που συνειδητά θέλει να παραμείνει αδρανής αδιαφορώντας για τα πάντα πέραν του προσωπικού τους ενδιαφέροντος. Οι συζητήσεις χιλιάδες μεταξύ όλων αυτών ένα ή δύο μήνες πριν την καλοκαιρινή περίοδο για το ότι ο Αστακός δεν παρουσιάζει καμία καλοκαιρινή δραστηριότητα παράλληλα με τις επιστημονικές αναλύσεις και περιγραφές δίνουν και παίρνουν από όλους τους έχοντες και κατέχοντες (των πραγμάτων), στην πραγματικότητα όμως αποστασιοποιούνται πλήρως από κάθε δράση (έστω και είναι για κάποια χρόνια επαναλαμβανόμενη) που προγραμματίζεται είτε από τον Δήμο είτε από Ιδιωτική Πρωτοβουλία. Δεν είναι θέμα πολιτικής αντιπαράθεσης (κυρίως) με τον (οποίο) Δήμαρχο που θα βρίσκεται στην κορυφή του Δ.Σ. αλλά η γενικότερη αδιαφορία, απάθεια, ωχ αδελφισμός ίσως και απέχθεια που κάποιες εκδηλώσεις τους δημιουργούν πονοκεφάλους. Τι να τα κάνεις τα νέα προγράμματα, όσο και λαμπερά να είναι, αν η συμμετοχή δεν είναι κυρίαρχη, όλα καταρρέουν.

Μήπως χρειάζεται κάτι άλλο να ΚΕΝΤΡΙΣΕΙ ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ σε όσους τρέφονται μόνο με γκρίνια, ειρωνεία και μηδενισμό;;;

Αυτός ο αχαλίνωτος καναπεδοξερολισμός που αναδύεται από τις βραδινές ξαπλώστρες (γιατί έχουμε και βραδινές όχι μόνο πρωινές ή απογευματινές ξαπλώστρες) δεν θα ξεριζωθεί από καμία πρωτοβουλία με οποιοδήποτε αντίκτυπο και να έχει παρά μόνο από τον ίδιο που τον συντηρεί.

Σ.Σ. Όλοι γνωρίζουμε και γνωρίζετε ότι η έκδοση αυτού του δίτομου έργου είναι δια χειρός Απόστολου Πανταζή ο οποίος χωρίς πολλές περιστροφές "ξηλώθηκε" για να γίνουν οι κόλλες Α4 έργο ιστορικό. Δεν το αναφέρω για να το κολακέψω ή να τον χειροκροτήσω μαζί με όλους σας (το έχω κάνει ήδη) αλλά όσοι περιφρονήσατε την εκδήλωση, δείξατε και την περιφρόνηση προς αυτόν τον Άνθρωπο. Τουλάχιστον για την ανιδιοτελή προσφορά του, οφείλατε πολλοί περισσότεροι να συμμετέχετε. Και αναφέρομαι όχι μόνο σε φυσικά πρόσωπα αλλά και σε φορείς (ή για να το συγκεκριμενοποιήσω) σε θεσμούς.