Ο Χρήστος Μπόνης για το Πανξηρομερίτικο Συνέδριο πριν 40 χρόνια στον Αστακό

Πολλά ερωτηματικά μου προκαλεί η ανάγνωση μιας είδησης που "παίζει" εδώ και λίγα 24ωρα περίπου στα τοπικά blogs με "χορηγό" την ΟΠΣΥΞ και που υπενθυμίζει το πρώτο ΠανΞηρομερίτικο Συνέδριο πριν 40 χρόνια στον Αστακό.

Τα ερωτηματικά προέρχονται αφενός μεν από κάποιες σκέψεις του αρθρογράφου που σχολιάζει το ιστορικό αυτό γεγονός όπως επίσης και από τις προθέσεις για το μέλλον της ΟΠΣΥΞ όπως έμμεσα τις μεταφέρει. 

Κατά την ταπεινή μου άποψη η μόνη χρήσιμη προσφορά της ΟΠΣΥΞ στους Ξηρομερίτες είναι μία και μοναδική. Η υπενθύμιση της πάλαι πότε ιστορικής αυτής διοργάνωση του συνεδρίου σε εκατοντάδες των συμπατριωτών μας, που είμαι απόλυτα σίγουρος ότι η πλειοψηφία αυτών αγνοούσαν (ή αγνοούν) το σπουδαίο αυτό ιστορικό γεγονός, παράλληλα δε και σε κάποιους που πιθανόν να συμμετείχαν και το έχουν λησμονήσει (και πως να μην το είχαν λησμονήσει όταν αυτή η εξαιρετική πρωτοβουλία έμεινε χωρίς συνέχεια) υποδηλώνει την θετική συνεισφορά της ΟΠΣΥΞ, στο γεγονός και μόνο ότι λειτουργεί σαν μηχανή του χρόνου (το αναφέρουν εξάλλου χαρακτηριστικά). 

Θα αναφερθώ αναλυτικά στην συνέχεια για τις σκέψεις μου αλλά οφείλω να σημειώσω με την εμπειρία που έχω αποκτήσει από το παρελθόν με άλλες αναρτήσεις μου το εξής. Ουδόλως με απασχολεί το τι θα γράψουν οι Άγνωστοι-Γνωστοί (κατά παράφραση της φράσης Γνωστοί Άγνωστοι), αδιάφορο θα με αφήσουν τα πικρόχολα σχόλιά τους καθόσον θα προέρχονται από ΑΝΩΝΥΜΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ, αδιάφορο επίσης θα με αφήσουν και οι παροτρύνσεις κάποιων ειδικών που δήθεν διακατέχονται τάχα από φιλικά αισθήματα και που θα με καθοδηγήσουν στο τι πρέπει να γράφω!!! Γενικά αδιάφορα είναι όλα. Εν αντιθέσει με τις "θέρμες" υποδείξεις με πολύ χαρά, ενδιαφέρον και υπομονή θα αναμένω μήπως και τυχόν ανοίξει κάποια πόρτα (διάλογου ή δράσεων) και δρομολογηθούν κάποιες πρωτοβουλίες από την ΟΠΣΥΞ, παρόμοιες με αυτές που διαφημίζουν σήμερα. Από κανέναν δεν θα ζητήσω και δεν θα πάρω την άδεια ή στην καλύτερη περίπτωση την έγκρισή του, που θα μου επιτρέψει ή θα εγκρίνει το πότε και πως θα καταθέσω την σκέψη την άποψη μου και τις προτάσεις μου πάνω σε θέματα που αφορούν τον τόπο μου!!! Εξάλλου έχοντας μονίμως τα εκλογικά μου δικαιώματα στον Αστακό, μου "χορηγεί" ένα ακόμη αβαντάζ προτρέποντάς με να είμαι ακόμη περισσότερο ενεργός με λόγια, προτάσεις, πράξεις και συμμετοχές. Πιθανόν να μην αρέσουν αυτά που γράφω και προτείνω όπως και τον τρόπο που τα μεταφέρω αλλά σας δηλώνω ενόρκως ότι από την στιγμή που θα αποφασίσω να πολιτευτώ στον τόπο μου θα διαφοροποιηθώ από τον συγκεκριμένο τρόπο που σχολιάζω και κρίνω με την ακριβώς αντίθετη άλλη όψη δηλαδή θα κολακεύω τους πάντες και τα πάντα, θα ζητοκραυγάζω για όσα έχουν γίνει, θα γίνουν αλλά και για τις μελλοντικές πρωτοβουλίες τόσο από φυσικά πρόσωπα όσο και από φορείς, μπας και κερδίσω την ψήφο, αλλά μέχρι την (άγνωστη) ακόμη ημερομηνία, θα παραμείνω ο ίδιος χωρίς μετάλλαξη.

Ας μεταφερθώ λοιπόν στις σκέψεις μου.

Διαβάζω καταρχάς στο βασικό τίτλο μετά την είδηση που μας υπενθυμίζει η ανακοίνωση "Πολλά από τα ζητήματα παραμένουν ανοιχτά". Αναρωτιέμαι ποια η σκοπιμότητα αυτής της ατάκας το ότι παραμένουν ανοιχτά δεν είναι και προς έπαινο για την ΟΠΣΥΞ καθόσον εδώ και 40 χρόνια από τον χρόνο που έχει παρέλθει από το πρώτο συνέδριο, δεν ΕΧΕΙ ΥΠΑΡΞΕΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ καμία ΠΡΟΟΔΟΣ για να δρομολογηθούν κάποιες διαδικασίες που πιθανόν να είχαν φέρει κάποια επιθυμητά αποτελέσματα. Πολύ σωστά αναφέρει ο σχολιαστής.

θα μας ανάγκαζε να συγκριθούμε με τις προσδοκίες που κάποτε γεννήθηκαν και με την πραγματικότητα που σήμερα βιώνουμε. Θα μας έφερνε αντιμέτωπους με το ερώτημα: τι κάναμε με τις ευκαιρίες που είχαμε;

Όντως στο ερώτημα τι κάναμε με τις ευκαιρίες που είχαμε θα έπρεπε να συμπληρωθεί και το εξής. Τι κάναμε εμείς για να μας δοθούν οι ευκαιρίες!!! Το απόλυτο ΜΗΔΕΝ όπως όλοι γνωρίζουμε τα τελευταία 12 συνεχή χρόνια και δέκα (10) ενεργά λόγω της γνωστής νεκρής περιόδου της πανδημίας. η ΟΠΣΥΞ "μπορεί να είναι υπερήφανη" για κάποια χρόνια που έκοβε βασιλόπιτες στην 3η Σεπτεμβρίου, με την συμμετοχή κάποιων πολιτικών με τα ελάχιστα λεπτά παρουσίας απλά και μόνο για να δηλώσει το παρών και με το κλείσιμο από τα χορευτικά των συλλόγων. Θα ήμουν ευτυχής αν μου υπενθυμίσουν κάποιες άλλες εκδηλώσεις που διοργανωθήκαν από την ΟΠΣΥΞ αυτόνομα και όχι σαν προσκωλυόμενοι σε συνεργασίες με άλλους φορείς ή συλλόγους. Απ' όσο θυμάμαι δεν έχει δρομολογηθεί καμία σοβαρή παρέμβαση της ΟΠΣΥΞ.

Ας πάμε όμως και στην συνεχεία του κειμένου και μένω στο εξής που κλείνει το κείμενο.

«Η ιστορία μάς έδειξε ότι μπορούμε να σχεδιάζουμε. Το ζητούμενο σήμερα είναι να υλοποιήσουμε. Αν δεν το κάνουμε τώρα, τότε η επόμενη αναδρομή δεν θα είναι απλώς πικρή, θα είναι καταδικαστική».

Προφανώς ο συντάκτης από κακή θέλω να πιστεύω εκτίμηση και με την βιασύνη να κλείσει το κείμενο, δεν κατανοεί τι συμπέρασμα εξάγεται με την συγκεκριμένη φράση, πέραν αυτού όμως μεταφέρει στο αναγνωστικό κοινό ότι υπάρχει προοπτική (Αν δεν το κάνουμε τώρα.....) που σε αντίθετη περίπτωση θα υποστούν (σαν ΟΠΥΞ) τι πικρία και την καταδίκη, αδιευκρίνιστο όμως παραμένει πότε θα ξεκινήσουν οι συγκεκριμένες πρωτοβουλίες για την επίλυση των πολλών προβλημάτων που αναγνωρίζουν ότι υπάρχουν όχι μόνο στην περιοχή μας αλλά και συνολικά στο Νομό, διότι καλά είναι τα ευχολόγια και οι παροτρύνσεις προς δεύτερους η τρίτους αλλά επιβάλλεται να υπάρχει και ο πρώτος

Η ΟΠΣΥΞ καλεί την Πολιτεία, την Περιφέρεια και την Τοπική Αυτοδιοίκηση να αναλάβουν συγκεκριμένες πρωτοβουλίες για:

• την ολοκλήρωση και αναβάθμιση σύγχρονων υποδομών,
• στήριξη της πρωτογενούς παραγωγής και της τοπικής οικονομίας,
• αξιοποίηση του φυσικού και πολιτιστικού πλούτου,
• ουσιαστική ενδυνάμωση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης,
• και, πάνω απ’ όλα, όραμα που να κρατά τους νέους στον τόπο τους.

Σωστά και θεμιτά όλα αυτά αλλά αν δεν ανοίξεις εσύ την πόρτα πρώτος όσοι περιμένουν στην απέξω, εκεί θα παραμείνουν.

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ, ΚΑΛΕΣ ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΕΣ ,ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ.