Συμπολιτεία Ξηρομεριτών: Τα παιδιά του «Συστήματος» και η φάμπρικα του χρήματος

Ο Ιανός έχει δυο κεφάλια. Συγκυβέρνησαν τον Δήμο. Η Αντ΄Αυτού (του δημάρχου) κι ο αντ΄Αυτής (της αντιδημάρχου). Και τώρα διεκδικούν ξανά – τάχα μου διαφορετικοί- τον Δήμο. Μη νοιώθοντας την ανάγκη στοιχειώδους απολογίας για τον (πολιτικό) βίο και την πολιτεία τους. Αρνούνται να δουν την πραγματικότητα: πως το «Σύστημα» εξουσίας τους καταρρέει. Και παρασέρνει μαζί όλο εκείνο το πολιτικό προσωπικό που ενώ φαινόταν απέναντι, στην ουσία το υπηρετούσε.

Όταν ένας βαθύς μηχανισμός καταρρέει πολιτικά, διαλύονται οι δεσμοί συνοχής του και αποκαλύπτεται η ποιότητα των προσώπων που τον συγκροτούσαν. Τα πανικόβλητα ποντίκια, μέσα στην απελπισία της αναζήτησης προσωπικής σωτηρίας, κάνουν τις απεγνωσμένες κινήσεις του ποντικού που πιάστηκε στη φάκα.

Χρόνια μαθημένοι, άλλος στη σκιά των μεγάλων κομμάτων πουλώντας θεωρίες περί σοσιαλισμού ή φιλελευθερισμού, ανάλογα, άλλος στην ανόητη μπουρδολογία της τάχα μου αμφισβήτησης, φτάνουν στην κρίσιμη απόφαση. Θα πάνε με την κοινωνία ή με τον εαυτό τους; Η απάντηση για αυτούς είναι αυτονόητη, όπως και για εμάς που τους ξέρουμε καλά. Την κοινωνία την είχαν πάντα γραμμένη. Και το κοινό καλό επίσης. Η ομπρέλα της μεταπολίτευσης τούς έδινε το άλλοθι να πουλάνε στους αφελείς τη δική τους ατομική ευδοκίμηση ως κοινωνική διεκδίκηση. Το καβάτζωμα της Εξουσίας είναι ο μοναδικός τους στόχος. Κοινωνικοί αγώνες, συλλογική διεκδίκηση, πολιτική με την έννοια της διαμόρφωσης σχέσεων πολιτών, ήταν άγνωστες σε αυτούς λέξεις. Πανταχού απόντες από τους αγώνες, πανταχού απόντες από την αγωνία και τα προβλήματα των πολιτών. Παρόντες όμως πάντα σε όργανα πάσης φύσεως: κομματικά, αυτοδιοικητικά, πολιτικά κ.λπ. Όπου εξουσία και ο κολαούζος της.

Δεν είναι περίεργο που, μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα, μέσα σε μια νύχτα μωροφιλόδοξοι, παντελώς άσχετοι, ανυποψίαστοι στην κυριολεξία, χωρίς Αρχές κι Αξίες, με μοναδικό προσόν τον αυτοπροσδιορισμό τους ως «νέοι και άφθαρτοι», εμφανίστηκαν ως υποψήφιοι δήμαρχοι από το πουθενά.

Η κατάληξη όλων των «χρήσιμων ηλίθιων» είναι γνωστή: Οι πλύστρες της Εξουσίας.

Τέρμα η πλάκα: αν νομίσουν ότι θα πάνε ως τις εκλογές στα μουγκά, κάνουν λάθος. Θα αναγκαστούν να τοποθετηθούν δημόσια για την επιλογή τους να γίνουν «τα παιδιά για το ξέπλυμα» του συστήματος, και για το τάχα μου πολιτικό σκεπτικό της επιλογής τους. Θα τους καλούμε δημόσια, συνεχώς, ως τις εκλογές , να τοποθετηθούν πολιτικά πάνω στο διακύβευμα των εκλογών.

Το αποκαλυμμένο πρόσωπο της χυδαιότητας δε θα το κρύψουν με το προσωπείο του «μη χείρον βέλτιστον». Θα πάνε στις εκλογές διασυρμένοι, αποδυναμωμένοι και παραδομένοι στη χλεύη των πολιτών.

Κι επειδή να προβληθεί κάποιο έργο δεν μπορεί- γιατί δεν υπάρχει-, να διατυπωθεί κάποια πρόταση δεν μπορεί, γιατί είναι εκτός της λογικής του « Συστήματος»,

Τι απομένει;

Ένα πλεονέκτημα υπάρχει γι΄ αυτούς, που είναι και το έσχατο όπλο τους: πολλά ευρώ, έτοιμα να «επενδυθούν» στην τοπική αυτοδιοίκηση. Έτσι είναι οι επιχειρήσεις, τόσα επενδύω, τόσα θα κονομήσω.

Ένα ατέλειωτο δίκτυο διακίνησης χρήματος, μια τεράστια επιχείρηση εξαγοράς συνειδήσεων, αγοράς υποψηφίων και ψηφοφόρων, έχει στηθεί σε όλο το Δήμο. Το γνωρίζουν οι πάντες, και κανείς δε μιλάει από εθισμό στην εξαγορά ή από φόβο.

Πολίτες ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ!

Αντισταθείτε στους προσκυνημένους και τους ξεπουλημένους!

Αντισταθείτε στους εξουσιομανείς μωροφιλόδοξους παράγοντες!

Αντισταθείτε στον εκχυδαϊσμό των εκλογών και της Δημοκρατίας.

Αυτές οι εκλογές είναι πόλεμος να ανακτήσουμε τον τόπο μας. «Ο μη ων μετ’ εμού κατ’ εμού εστί»: όποιοι δεν είναι μαζί μας (με τους πολίτες και την κοινωνία) είναι εναντίον μας.

Είμαστε οι πολλοί και θα νικήσουμε.

Συμπολιτεία Ξηρομεριτών